تاثیر عوامل فنی بر توسعه و محدودیت های تولید گلخانه ای در منطقه جیرفت و کهنوج

منطقه جیرفت و کهنوج هم از نظر تولید و هم از نظر سطح زیر کشت خیار گلخانه ای در کشور مقام اول را دارد. بدین ترتیب به موقعیت و جایگاه این محصول استراتژیک در منطقه می توان پی برد. این مطلب نشان از ویژگی ها توان و استعداد بالای اراضی حاصلخیز و بستر مساعد منطقه برای رشد این محصول در کشور می باشد. روند سطح زیر کشت گلخانه ها در منطقه از سال 72 تا سال 1382 صعودی و از سال 1382 تا کنون نزولی بوده است. با توجه به داده های بدست آمده پارامتر های فنی گلخانه های منطقه مطابق با استانداردها نیستند، با توجه به پارامتر های فنی سیستم گرمایشی با 86/3% بیشترین تاثیر را در کاهش یا از بین رفتن محصول تولیدی گلخانه ها در منطقه داشته است. بطوری که برخی از گلخانه داران با استفاده از سازه و تاسیسات بهبود یافته و همچنین مهارت و تجربه بالا 25/5% محصول خیار در هکتار، بیشتر نسبت به عملکرد متوسط منطقه برداشت کرده اند.از طرفی افزایش هزینه ها و عدم تناسب رشد قیمت محصولات با هزینه ها، نوسانات بازار مصرف، اشباع محصول تولیدی میزان سود را کاهش داده و یا در اثر ضعف پارامترهای فنی محصول از بین رفته است. با توجه به موارد بالا همچنین سختی کار، ریسک بالای سرمایه گذاری و سود کمتر در مقایسه با با بخش های دیگر نظیر صنعت و واسطه گری عدم تمایل بانکها به دادن تسهیلات در این بخش میزان سرمایه گذاری و تمایل به وارد شدن در این حیطه کاری را کاهش داده و باعث کاهش روند سطح زیر کشت در سالهای اخیر گشته است.

Keywords:

گلخانه , سیستم گرمایشی , مهارت و تجربه , ریسک بالای سرمایه گذاری