بررسی اثربخشی آموزش ابزار وجود بر شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم رشته علوم تجربی دبیرستان های تهران

هدف این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی آموزش ابراز وجود بر شادکامی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم رشته علوم تجربی بوده است. نمونه، ۳۰ دانش آموز دختر بودند که به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار این پژوهش، شامل پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریکی، شادکامی آکسفورد و دو آزمون محقق ساخته ریاضی بود. پژوهش حاضر در ۵ مرحله اجرای مقدماتی، پیش آزمون، آموزش ابراز وجود، پس آزمون و پیگیری انجام شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار کامپیوتری SPSS از طریق آزمون نمرات افزوده و t آماری گروه های مستقل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تفاوت معناداری را بین نمره شادکامی پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری در گروه آزمایش نشان داد. همچنین، آموزش ابراز وجود، میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش را نسبت به پیش آزمون افزایش داده بود، ولی تفاوت معنادار نبود، اما در مرحله پیگیری، تفاوت معناداری بین نمره پیشرفت تحصیلی نشان داده شد. لذا الگوی مداخله ای به کار رفته در این پژوهش می تواند به عنوان برنامه تغییر رفتار در سطح دبیرستان های دخترانه مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آموزش ابراز وجود , شادکامی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموز , دختر , علوم تجربی