مقایسه آلاینده های خروجی از اگزوز خودروهای زامیاد و پیکان وانت با استانداردهای آلودگی هوا در شهر شیراز
Publish place: Sustainability, Development & Environment، Vol: 2، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 247
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSDE-2-1_001
تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1400
Abstract:
زمینه و هدف: در این مطالعه، مقدار آلایندههای خروجی (منوکسیدکربن و هیدروکربنهای نسوخته) خودروهای زامیاد و پیکان وانت در شهر شیراز در سال ساخت ۱۳۸۹-۱۳۸۱ مورد بررسی قرار گرفته و با استاندارد محیط زیست مقایسه گردید. روش بررسی: این پژوهش با استفاده از نمونهگیری تصادفی سیستماتیک دادههای ۳۲۰ خودروی مراجعه کننده به مرکز معاینه فنی ولیعصر شهر شیراز در مدت ۵ ماه انجام شد. اندازهگیری پارامترهای خروجی از اگزوز بوسیله دستگاه سنجش آلودگی وسایل نقلیه بنزینی صورت گرفت و دادههای به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و آزمون تی مستقل در سطح اطمینان ۵ درصد مورد آنالیز آماری قرار گرفت و در نرم افزار Excel رسم نمودارها صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در اکثر موارد با جدید شدن مدل خودروها، میزان HC و CO کاهش یافته است و میزان این آلایندهها نیز در حد استانداردهای محیط زیست بودهاست. به طوریکه مقدار مونوکسیدکربن در زامیاد از ۴.۲۷ به ۰.۳۵ و در پیکان وانت از ۶.۲۸ به ۲.۹۶ درصد حجمی در بازه زمانی سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹ رسیده است. همچنین مقدار هیدروکربنهای نسوخته نیز در زامیاد از ppm ۶۴۴ به ppm ۷۸و در پیکان وانت از ppm ۵۷۱ به ppm ۲۹۸ در بازه زمانی سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹ رسیده است و در مورد هر دو آلاینده در این خودروها روند تولید آلایندهها نزولی بودهاست. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی میزان آلایندههای خروجی اگزوز از هر دو خودرو تاثیرات نگران کنندهای بر سلامت ساکنین شهر شیراز نخواهد داشت. لذا امید است با اقداماتی همچون توجه به استانداردهای محیط زیست در جهت رفع آلودگی هوا، تنظیم و سرویس به موقع موتور خودرو و متعلقات آن به منظور جلوگیری از پراکنش آلایندههای هوا، جلوگیری از تردد خودروهایی با آلایندگی زیاد و خودروهای فرسوده بتوان گام موثری بر کاهش آلودگی هوای شهرها برداشت.
Keywords:
Authors
ریحانه دهقان
دانشجوی دکتری محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی
مهرانگیز رحیمی
کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد
فرهاد نژادکورکی
گروه علوم محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه یزد
علیرضا افشانی
گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه یزد
ملیحه امینی
گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه جیرفت، صندوق پستی: ۳۶۴