بررسی نحوه تخلیه پساب سایت آب شیرین کن بندر خمیر به کمک روابط تجربی

بیشتر مناطق ساحلی، خشک هستند ولی منابع آب شور زیادی در دسترس دارند. آب شیرین مصرفی کشورهای حوزه خلیج فارس توسط تقطیر آب دریاها با استفاده از انرژی سوخت های فسیلی تامین می شود. اما با توجه به افزایش قیمت نفت و همچنین آلودگی حاصل از مصرف سوخت های فسیلی جهت تامین انرژی مورد نیازآب شیرین، بسیاری از این کشورها توجه زیادی به تقطیر خورشیدی به عنوان گزینه ای امید بخش و سازگار با محیط زیست کرده اند. اما استفاده از سایت های آب شیرین کن موجب تولید پساب به مراتب با غلظت نمک بالاتری از آب دریا می باشد که فارغ از معایب زیست محیطی نیست و لذا می بایست نحوه دفع پساب به نحوی باشد که کمترین اثر را بر روی محیط پذیرنده پساب (دریا در اکثر مواقع) داشته باشد. میزان ترقیق اولیه و خصوصیاتش نقش مهمی را در طراحی دفع فاضلاب به دریا ایفا می کند. استفاده از مدل های ناحیه اختلاط تخمین ترقیق اولیه بسیار مرسوم است. در این مطالعه به عملکرد پخشاننده های T شکل در آبهای کم عمق با استفاده از معادلات تجربی پرداخته می شود.

Keywords:

پخشاننده T , ترقیق اولیه , سایت آب شیرین کن , شوراب , ناحیه اختلاط