معماری دیجیتال دیدی نوین در دنیای معماری (نمونه موردی: پیشنهاد طراحی دانشکده معماری بر پایه پارامترهای اقلیمی)

معماری به عنوان یک موضوع پیچیده و چند بعدی باید بتواند فرصت و امکان پردازش اطلاعات متنوع را داشته باشد. رویکردهای نوین در طراحی معاصر از جمله رویکردهای پارامتریک این امکان را فراهم می آورند که ساختار هندسی و فرم معمول عناصر اقلیمی آرایه ای معماری بر مبنای ادغام توامان گرایشات زیبایی شناسانه و ملزومات عملکردی، سازماندهی شوند. بدین ترتیب می توان بنایی را طراحی کرد که علاوه بر کارایی بالا در تامین اهداف عملکردی خود متناسب با دغدغه های فرمال، آرایه ای و اقلیمی معماری معاصرشکل گرفته است؛ دانشکده معماری مهد پرورش معماران جوانی است که در آینده ای نه چندان دور نبض حیاتی شهر ها را به دست می گیرند و به طراحی ساختمان هایی می پردازند که در جهت پیشرفت تکنولوژی و معماری تاثیر بسزایی دارند. بنابراین دانشکده معماری می تواند الگوی مناسبی برای دانشجویان باشد تا با تلفیق علم و هنر، بناهایی در خور ایران معاصر و در جهت استفاده از انرژی های تجدید پذیر بسازند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر طراحی معماری پارامتریک بر سیستم های طراحی به عنوان یک ابزار تولیدی کار آمد در معماری دیجیتال و در جهت تحقق بخشیدن به ایده های خلاقانه و بهینه (در مصرف انرژی های تجدید ناپذیر) در دانشکده معماری در کویر سمنان است. برمبنای آنچه بیان شد انتظار می رود نتیجه روند طراحی، پاسخگوی نیازهای زیبایی شناسانه عصر و روح زمان خود باشد در حالی که عملکرد و کارایی آن حفظ شود. در انتهای این پژوهش به منظور دستیابی به اهداف معماری پایدار بواسطه، تکنولوژی رایانه ای و هندسه ی دیجیتال به یک فرم مناسب در معماری با بیشترین بازدهی انرژی دست یابیم.

Keywords:

معماری دیجیتال , معماری پارامتریک , دانشکده معماری در کویر