بررسی راهکارهای طراحی شهری با رویکرد زیست پذیری با تاکید بر اپیدمی کووید ۱۹

بیش از چند ماه از درگیر شدن جامعه با موضوع ویروس کرونا می گذرد و اکنون دیگر کاملا مشخص شده که این چالش بسیار بیشتر از این دامنگیر جامعه ما و البته جامعه جهانی خواهد بود. در همین مدت کوتاه این ویروس زندگی بشر را به طور کامل دگرگون کرده است. بخشی از این تغییرات ناشی از اثر روانی بحران کرونا است و بخشی هم ماهیت اقتصادی و اجتماعی خواهد داشت. در دنیای عمدتا شهری و به هم پیوسته امروزی، شیوع بیماری های عفونی و ویروسی یک تهدید واقعی برای شهرهای بزرگ محسوب می شود. واقعیت این است که همه گیری و گسترش آن در جهان به سازمان فضایی شهرها و ساختمان ها، سبک زندگی و بالاخره بدن انسان در مواجهه با بحران مرتبط است درست مانند بحران کنونی کرونا. از آنجا که جهان با تهدیدات جدیدی به لحاظ بهداشتی روبرو است، از امروز که همه گیری و ویروس ها جزئی از زندگی روزمره ما شده نیاز به طراحی خانه/شهرهای جدید و اصلاح آنچه که موجود است به شدت احساس می شود. معماران با طراحی و ساخت فضاها بر اساس نیازهای همه گیری، به عنوان ضامن و نگهبان بهداشت عمومی یک جامعه عمل می کنند. شیوع ویروس ها تاثیر خود را بر فضای شهری و همچنین زندگی میلیون ها نفر خواهد گذاشت و یا می توان گفت گذاشته است، آنچنان که در گذشته اتفاق افتاده است. در این تحقیق قصد داریم تا با روشی توصیفی-تحلیلی به بررسی راهکارهای طراحی شهری با رویکرد زیست پذیری با تاکید بر اپیدمی کووید ۱۹بپردازیم.

Keywords:

کرونا , معماری , زیست پذیری , طراحی شهری , راهکار