بررسی سطح تمایز یافتگی افراد داغدیده با خودکارآمدی پس از سوگ

اصطلاح سوگ، احساس و رفتارهایی را در برمی گیرد که در نتیجه ضایعه فقدان پدید می آید. سوگواری و اندوه شامل طیف وسیعی از احساسات هستند. این احساسات می توانند از غمگینی عمیق تا خشونت ادامه یابند. تمایزیافتگی از نظر بوئن، توانایی فرد برای جداسازی خودش از لحاظ عاطفی و فیزیکی از خانواده اصلی، همچنین توانایی رسیدن به رشد عاطفی و استقلال بدون از دست دادن ظرفیت ارتباط عاطفی با خانواده است. خودکارآمدی باور به توانایی های ذاتی به معنی ارزش گذاری مجموعه خاصی از نقاط قوت شناختی است. همچنان شامل عزم و پشتکار برای غلبه بر موانعی است که در مسیر استفاده از آن توانایی های ذاتی، برای رسیدن به اهداف، قرار می گیرند. هدف از پژوهش حاضر بررسی سطح تمایز یافتگی افراد داغدیده با کارآمدی پس از سوگ است. مطالعه حاضر که از نوع مطالعه مروری است با جستجوی مقالات معتبر و هماهنگ با موضوع گرداوری شد. خودکارآمدی و تمایز یافتگی عبور از مراحل سوگ را برای افراد داغدیده آسان تر می کند و فرد داغدیده می تواند به نسبت خودکارآمدی و سطح تمایزیافتگی با شرایط سوگ و بحران های زندگی مقابله کند.

Keywords:

تمایز یافتگی , خودکارآمدی , سوگ , بحران