بهینه سازی مکانی و استخراج تاخیر در مکان یاب راداری

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 72

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PADSA-1-2_006

تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1400

Abstract:

مساله ی مکان یابی دقیق و قابل اعتماد اجسام سیار، امروزه توجه بسیاری را به خود جلب نموده است. در این راستا الگوریتم های گوناگونی با هدف کشف موقعیت و تعقیب مسیر حرکت اجسام مختلف ارائه گردیده است که از آن جمله می توان به الگوریتم مکان یابی براساس اندازه گیری اختلاف زمانی اشاره نمود. این نوع مکان یابی که در رادارهای غیرفعال کاربرد دارد، مبتنی بر اختلاف زمانی بین دریافت سیگنال ارسال شده از طرف فرستنده در چند گیرنده مختلف می باشد. هدف این پژوهش پیاده سازی روش ذکر شده و انتخاب روشی بهینه جهت تخمین خطای سیستم و ارزیابی نقاط ابهام آن می باشد. با توجه به مستندات و قضایای ارایه شده در این مقاله معیار احتمال خطای دایروی به عنوان معیاری برای ارزیابی کیفیت عملکرد رادارهای مبتنی بر اندازه گیری اختلاف زمانی معرفی شده و در نهایت با استفاده از این معیار سایتینگ بهینه برای دست یابی به کمترین خطا معرفی شده است. نتایج شبیه سازی عملکرد مناسب روش انتخابی این معیار را در سایتینگ و همچنین دقت مطلوب مکان یابی را در مورد رادارهای مبتنی بر اندازه گیری اختلاف زمانی بهینه شده، نشان می دهد.

Keywords:

رادارهای TDOA , مکان یابی به روش غیرفعال , معیار احتمال خطای دایروی