جستاری بر بازخوانی نشانه شناختی پساساختارگرا در معماری معاصر ایران و جهان

معماری پساساختارگرا« بر آن است تا اساسی ترین و ابتدایی ترین اصول معماری کلسیک یا به تعبیر لیوتار »روایت های کهن معماری« را به کناری نهد، چنانچه معماری یک بنا بر طبق تعریف کلسیک، بر مرکزیت، نظم و وحدت، انسجام عناصر و لیه های ساختاری، امنیت و پناه، جهت یابی و آشناسازی و تکیه بر فضا به جای زمان، استوار می شود و لذا در بستر به کنار گذاشت این اصول و معیارها در مولفه های عملکردی، فرمی و زیباشناختی است که نشانه شناسی معماری پساساختارگرایی خود را جلوه می دهد. در هر حال، در مقاله حاضر در روش تحقیق »توصیفی و تحلیلی« و در بستر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای به بررسی نشانه شناختی معماری معاصر پرداخته شده است. بر این اساس پس از بررسی مفاهیم مرتبط بامعماری پساساختارگرایی و تعاریف وابسته وپیوسته بامقوله نشانه شناسی، بالخص درمعماری دیکانستراکشن وفولدینگ، به ارائه مواردنشانه شناختی در آثار این معمار پرداخته شده ودرپایان نتیجه گیری و جمع بندی لزم در رابطه بامولفه های نشانه شناسانه معماری پسا ساختارگرا بطور اعم و معماری ایران معاصر بطور اخص برای رسیدن به اهم موارد فوق الذکر ارائه می شود.

Keywords:

پساختارگرایی , دیکانستراکشن , نشانه شناسی , معماری معاصر ایران و جهان.