طراحی مدرسه ابتدایی با رویکرد اقلیم

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 261

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICRSIE06_091

تاریخ نمایه سازی: 8 اسفند 1400

Abstract:

نقش اقلیم در معماری باتوجه به مصرف روزافزون انرژی های فسیلی در منازل وباتوجه به اینکه این انرژی در حال اتمام میباشد میتوان گفت که طراحی بر اساس اقلیم یکی از ارکان اصلی طراحی معماری مدرن شده وکشورهای صنعتی پس از بحران نفت سال۱۹۷۳ سعی در از بین بردن وکم کردن نیاز به انرژی فسیلی وجایگزینی انرژیهای نو کرده ویکی ازموارد که در چند ده ه اخیر مورد توجه معماران واقع شده طراحی بر اساس اقلیم آن منطقه میباشدکه نیاز به انرژی فسیلی رابه حداقل میرساند متاسفانه با توجه به اینکه ایران یکی از کشورهای معدود در جهان در زمینه طراحی اقلیمی است که سابقه ای بس طولانی دارد ولی در حال حاضر سهم ناچیزی در استفاده از این دانش خود دارد در گذشته شهرها وروستاها و مرکز جمعیتی براساس اقلیم آن منطقه شکل میگرفته ومنازل ایرانی یکی از امن ترین و راحت ترین منازل برای ساکنان آن بوده و ساکنان آن احساس راحتی وآسایش می کردند در صورتی که در معماری عصر حاضرایران ومنازل کنونی این آسایش به چشم نمی خورد وآسایش منازل ما بیش از بیش وابسته به انرژیهای فسیلی وبرق میباشدومتاسفانه دانش معماری سنتی خودرا که براساس اقلیم بوده را فرامش کرده ایم وبه معماری نیمه مدرن روی آورده ام معماری که حتا اصول اولیه آن را نمیدانیم با توجه به این که کودکان آینده سازان فردای هر جامعه می باشند، توجه به روحیات حساس و آسیب پذیر این نسل و شکوفایی استعدادها، خلاقیت ذهنی و ایجاد انگیزه برای یادگیری در آن ها، از مهمترین اهداف طراحی ایده آل محسوب می شود. در مقطع دبستان، شناخت روانشناسی کودک و آگاهی از نیازهای روحی و جسمی او می تواند در دستیابی به طراحی فضاهای آموزشی مناسب بسیار موثر واقع شود. درواقع شناخت روانشناسانه کودکان منجر می شود تا فضای معماری در صورت هماهنگی وانطباق باویژگی های روحی و جسمانی آنها به صورت مطلوب مورد استفاده قرارگیرد. امروزه جمعیت قابل توجه کودکان در ایران، سبب توجه ویژه به مساله آموزش و فضاهای آموزشی کودکان شده است. در تمامی کشورهای پیشرفته جهان ازمدرسه به عنوان قابلیتی برای ارتقاء سطح کیفی آموزش بهره جسته می شود اما در ایران چنین به نظر نمی رسد. متاسفانه در کشور ما، اکثر دبستان ها و مهد کودک ها در فضاهای فاقد طراحی مناسب ویا در فضاهایی با کاربری غیر آموزشی (مثل خانه ) تاسیس می گردند.به نظر می رسد در طراحی مدارس به جای این که به مدرسه به صورت یک حجم کلی و یک حیاط خط کشی شده با دیوارهای بلند نگاه کنیم بهتر است قدرت و توان خود را در خلق فضاهای هدایت کننده ی فکری و ساختمان هایی که برای تمرکز رشد فرهنگی مناسب اند به کار گیریم. دریک دید کلی فضایی ارائه شود که پاسخگوی نیازهای عملکردی دانش آموزان گروه سنی شش تا یازده سال باشد و راندمان و سطح کیفی دانش آموزان را بالا ببرد .دراین پژوهش ابتدا به معرفیمدرسه ابتدایی، ضرورت ایجاد حس دلبستگی به مکان به طورکلی پرداخته وسپس تبیین معیارهای ایجاد دلبستگی در طراحی مدرسه برای کودکان مورد مطالعه قرار گرفته است. سپس با بیان ویژگی های کودکان از درک مفهوم دلبستگی درسنین مختلف، به جایگاه حس دلبستگی به مکان درشکل گیری هویت آنها اشاره شده است. درنهایت به نظر می رسد که می توان با در نظر گرفتن المان های مورد توجه کودکان از جمله رنگ سبز در بدنه فرم قوسی در نماها واختلاف سطح در کف باعث ایجاد حس دلبستگی به مکان در کودکان شد.

Authors

مجتبی رمضان پور

دانشجوی کارشناسی ارشد – مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحدبیرجند

رضا میرزایی

دکتری تخصصی معماری به عنوان استاد راهنما