تاثیر معماری چند حسی بر شکل گیری فضا در ساختمان های مسکونی:مطالعه موردی بافت قدیم بوشهر

انسان همواره به کمک حواس خود در حال تعامل با محیط پیرامونش است.فضای ساخته شده نمودی چند وجهی است که بنیان شکل گیری آن ادراک و تجربه ی زیستن مردمان در هر دیار است.جوهره و هویت فضای زیست آدمیان در هر شهر و روستا منحصر به فرد و متفاوت است که در لایه های مختلف انسانی ریشه دارد،بنابراین داشتن رابطه ای چند حسی که سبب تعامل ژرف انسان با فضا شود،حائز اهمیت است.معماری چند حسی آنجا اهمیت بیشتری پیدا می کند که می تواند به انسان کمک کند تا درک درستی از واقعیت و خود داشته باشد.معماری معاصر در حقیقت غلبه ی حس بصری بر سایر حواس انسان است و معماری را به کالایی تبلیغاتی بدل ساخته است.معماری بومی دارای ارتباطی تنگاتنگ و بدون واسطه با فرهنگ مردمان و فعالیت های روزمره ی آنان است.معماری ساختمان های مسکونی بافت قدیم شهر بوشهر دارای عناصری منحصربه فرد بوده که شاخصه های فرهنگی این منطقه را نمایش می دهد.این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است.در این پژوهش می خواهیم بررسی کنیم که معماری بر مبنای حواس انسان چگونه توانسته است به ساختمان های مسکونی در بافت قدیم بوشهر شکل دهد و پاسخ معماری به حواس پنج گانه ی انسان در این منطقه چه بوده است و با چه مولفه هایی نمود عینی پیدا کرده است؟ یافته های این پژوهش بیانگر این موضوع است که بناهای پاسخگو و هوشمند در بافت سنتی بوشهر،چون با ادراکات انسان در تعامل است،قادر به بازتوانی شهر هستند.

Keywords:

چند حسی , ادراک , معماری , بافت قدیم , بوشهر