بررسی تاثیر چگونگی تزئینات و جزئیات بر میزان وقوع جرم و جنایت در طراحی شهری تهران

بر میزان جرم خیزی یک محیط عوامل مختلفی تاثیرگذار هستند، از جمله آنها می توان به عوامل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی، کالبدی و ... اشاره نمود. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش مولفه های کالبدی یک محیط بر میزان جرم خیزی آن می باشد، در همین ارتباط تزئینات و جزئیات در طراحی شهری فضاهای بازبین ساختمان های شهری فضاهای سبز، پارک ها، معابر عمومی به عنوان بستر تحقیق انتخاب شد و بر اساس آن دو الگوی نقطه دید کور و مقعر و بسته بودن فضای دید یک محیط، و الگوی نقطه دید باز و محدب و باز بودن فضای دید یک محیط در چهار گروه منطقه در شهر تهران گروه اول منطقه ۱و۳ ،گروه دوم منطقه ۹و۱۰و۱۱و۱۲و۱۴ ، گروه سوم منطقه۱۵و۱۶ گروه چهارم منطقه ۵ و۲۲ به عنوان نمونه موردی انتخاب گردید. ابزار تحلیل در این پژوهش تجزیه و تحلیل داده های آماری می باشد. در این پژوهش چهار شاخص قابلیت دسترسی فیزیکی ¹ ،قابلیت دسترسی بصری ² ،دسترسی محلی ³و دسترسی فراگیر ⁴ ،به عنوان چهارچوب نظری پژوهش تدوین و نمونه های موردی بر اساس آنها مورد تحلیل قرار گرفت. در نهایت الگوی نهایی بهینه که دارای کمترین احتمال جرم خیزی است، معرفی و راهکار های مربوطه تبیین می گردد. میزان وقوع جرم و جنایت در چهار گروه مناطق شهری پرخطر، کم خطر و بی خطرمشخص شده است. تغییرات رفع مناطق آسیب پذیر انجام گردید بمنظور پیشگیری در تمامی مناطق اجرا گردید.

Keywords:

جرم خیزی , نقطه دید الگو , دسترسی