ایجاد سرزندگی شبانه شهری با رویکرد طراحی فضاهای ۲۴ ساعته (نمونه موردی خیابان فردوسی سنندج)

تغییر الگوهای کار، ویژگی های جمعیتی و اجتماعی و به طور کلی تغییر شیوه زندگی سبب شده تا احساس نیاز به خروج از زندگی روزمره و تفریح و سرگرمی در هنگام غروب و شب (خارج از ساعات کار) در ساکنان شهرهای امروز افزایش یابد. بی توجهی به کیفیت فضای شهری باعث کمرنگ نمودن ارزش های اجتماعی، فرهنگی و هویتی نهفته در فضاهای شهری و ایجاد فضاهای ملال آور در برابر نیازهای شهروندان در ساختار شهری است. سرزندگی محیط های شهری و حفظ پویایی و طراوت در شهرها نیازمند حضور هرچه بیشتر ساکنان آن ها در فضاهای شهری و تعاملات اجتماعی آن ها بایکدیگر است. همه این موارد باعث توجه به سرزندگی فضاهای شبانه (شهر ۲۴ ساعته) در شهرها شده است. بافت مرکزی سنندج به دلیل جایگاه اجتماعی و مرکزیت تجاری در بافت مرکزی شهر و شریان های بین بافت قدیم و جدید شهر و پر تردد بودن از نظر حرکت سواره و پیاده از نقش تعیین کننده ای در شهر سنندج برخوردار می باشد. هدف در این تحقیق ارائه راهکارهای کمی و کیفی برای خیابان فردوسی سنندج و دستاورد تبدیل این مکان به خیابان ۲۴ ساعته وگام برداشتن در جهت پویایی شهر می باشد.

Keywords:

سرزندگی شهری , فضای شهری شبانه , شهر ۲۴ ساعته , زمان های مرده شهری