تعیین حریم در جهت باززنده سازی کاروانسرای شاه عباسی ری مبتنی بر حفظ اصالت بنا

حفاظت از ارزش های یک بنای تاریخی شیوه های مختلفی دارد که یکی از این شیوه ها حریم گذاری با تعیین ضوابط قانونی برای حفاظت از منظرهای مختلف بصری، کیفی و فنی در برابر توسعه لجام گسیخته ی ساخت و سازهای جدید به حفظ اثراز راه پیوند آن با محیط اطراف می پردازد، از این رو دو رویکر د در کنار هم عنوان می شوند که باید با هم و در کنار هم دیده شوند: حفاظت و باززنده سازی؛ که این حفاظت از طریق امکان توسعه کنترل شده معنا می یابد. به عبارت دیگر بر ای اینکه کاروانسرای شاه عباسی ری با حفظ سازمان فضایی کالبدی و کارکردی بتواند به حیات خود ادامه دهد و هم چنیین از ارزش های تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خود نیز محافظت نماید،تعیین حریم با رعایت حقوق مالکانه ضمن جلوگیری از سیر نزولی ساخت و سازهای اطراف امکان باززنده سازی را فراهم نموده و از فرسودگی آن نیز جلوگیری به عمل می آورد. کاروانسرای شاه عباسی ری با شماره ثبت آثار ملی ۳۲۲۶ مورخ ۱۳۹۷/۰۲/۱۷ ازبناهای بازمانده دوره صفویه ازجمله بناهایی است که به دلیل عدم وجود یا عدم رعایت ضوابط حریم دچار آسیب های ساختاری و منظری گردیده است. در این گفتار که با جمع آوری اطلاعات به روش های مطالعات کتابخانه ای و میدانی، بررسی تجارب موفق و تاثیر سیر تحولات کالبدی، اجتماعی و ارزش های مرتبط با اثر از نوع تحقیق های توصیفی - تحلیلی است که گامی در جهت یافتن راهکارهای مناسب جهت احیاء و شناخت الگوهای بهینه حفاظت از کاروانسرای شاه عباسی ری برداشته است.