بررسی منابع و مآخذ احادیث مندرج در تاریخ جهانگشای جوینی

در تاریخ جهانگشا، اثر مشهور علاءالدوله عطاملک جوینی (۶۲۳- ۶۸۱ ه.ق) که بدون تردید یکی از برجسته ترین نمونه های نثر مصنوع فارسی و از مهم ترین منابع تاریخی دوران مغول است. حدیث در کنار آیات قرآنی و اشعار و امثال عربی، جایگاهی ویژه دارد. مصنف در جای جای کتاب خود، به گونه ها و بهانه های مختلف به استشهاد و اقتباس از آیات و احادیث دست یازیده، تاریخ خود را به آن ها مستند و مستدل نموده است. آشنایی با احادیث و شناسایی منابع و مآخذ آن ها به خواننده کمک می کند اولا احادیث و از اقوال و امثال - که غالبا در ضمن خواندن متن با یکدیگر خلط می شوند - تشخیص دهد و ثانیا به متن و نویسنده آن اعتماد بیشتری کند و به میزان تسلط مولف بر منابع روایی، آگاهی یابد. در این مقاله سعی شده است مستندات احادیث مندرج در این کتاب، بررسی و گزارشی از مهم ترین منابع و مآخذ شیعی و اهل سنت در ذیل هر حدیث ارائه شود.

Keywords:

حدیث , نثر مصنوع , تاریخ جهانگشای جوینی , سبک شناسی , عطاملک جوینی