نماد گرایی عرفانی در شعر صائب تبریزی
Publish place: Literary Text Research، Vol: 12، Issue: 35
Publish Year: 1387
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 195
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_LTR-12-35_007
Index date: 28 February 2022
نماد گرایی عرفانی در شعر صائب تبریزی abstract
عالم عرفان، عالم وحدت و یکرنگی است. صائب با اصل وحدت بخش عرفانی همه پدیده های هستی را با همه تناقض ها و اضدادش به زیبایی در کنار هم می نهد و کیفیت و حالت آن ها را در زندگی روزمره بشر به صورت زنده و نمادین بیان می کند. صائب در اشعار خود با به کارگیری نمادهای عرفانی و واژگان فنی صوفیه، صور خیال شاعرانه و مفاهیم ذهن گرایانه خود را به شکل هنری بیان می دارد. در حقیقت موضوع عرفان در شیوه شاعری او اصلی وحدت بخش و زیبایی شناختی دارد و بر بیشتر اشعار او سایه افکنده است. تصور شاعرانه و هنری صائب از واژگان فنی صوفیه، فضاها و زمینه های مناسبی را در غزل های او فراهم می آورد تا او با این شیوه خاص به خلق معانی و مضامین غیر متعارف و بدیع - که از مختصات ویژه سبک هندی است – بپردازد.
نماد گرایی عرفانی در شعر صائب تبریزی Keywords:
نماد گرایی عرفانی در شعر صائب تبریزی authors
بهمن نزهت
هیئت علمی دانشگاه ارومیه