آسیب شناسی آموزش مجازی در مدارس به منظور ارتقا کیفیت کلاس های درس

فناوری اطلاعات و ارتباطات موجب ظهور شیوه های نوین آموزش و یادگیری شده است. آموزش مجازی و الکترونیکی نیزیکی از شیوه های نوین یادگیری در عصر حاضر است. بنابراین برای کارآمدی نظام آموزش مجازی و الکترونیکی باید آسیبهایی که بر سر راه آن وجود دارد را شناسایی و رفع کرد. هدف پژوهش حاضر نیز تبیین آسیب های اجرای دروس بهصورت آنلاین و الکترونیکی در مدارس به منظور ارتقا کیفیت کلاس های درس می باشد.روش بررسی: این پژوهش، یک پژوهش کیفی با رویکرد تحلیل محتوا از نوع مقوله بندی می باشد. جامعه آماری پژوهشرا معلمان و کارشناسان بخش آموزش مجازی و الکترونیکی مدارس شهر بروجن تشکیل دادند که از روش نمونه گیریهدفمند برای انتخاب آنها استفاده شد و تعداد ۱۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش نیز مصاحبه نیمهساختاریافته بود. یافته های پژوهش نشان داد که بیشترین آسیب اجرای دروس به صورت آنلاین و الکترونیکی در مدارسمربوط به عامل آموزشی و کمترین آسیب مربوط به عامل ارزشیابی میباشد. با توجه به یافته های پژوهش، نظام آموزشمجازی و الکترونیکی مدارس به عنوان یک نظام نوین در عرصه آموزش و یادگیری، دارای آسیب های متعددی است و مدارسایران باید سعی کنند تا با شناسایی آسیب های هر بخش نظام آموزش مجازی و الکترونیکی، نسبت به رفع آسیب ها اقدامنمایند و زمینه پیشرفت این نوع آموزش درمدارس را فراهم نمایند.

Keywords:

آسیب شناسی آموزشی , یادگیری , ارتقا کیفیت