بررسی و تعیین میزان مناسب ماده ریزش دهنده در برداشت مکانیزه لمون

به منظور بررسی روش برداشت مکانیکی لمون و همچنین کاربرد مواد ریزش دهنده به عنوان تسهیل کننده برداشت و تعیین غلظت مناسب ماده ریزش دهنده، این پژوهش برای اولین بار در ایران انجام گرفت. تیمارهای طرح شامل روش های برداشت لمون با تکان دهنده بدون استفاده از ماده ریزش دهنده و نیز برداشت با تکان دهنده به همراه ماده ریزش دهنده و مواد ریزش دهنده شامل ماده اتفون با سه سطح غلظت (۴۰۰، ۸۰۰ و ۱۰۰۰ pppm) و ماده متیل جاسمونات با سه سطح غلظت (۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۳۰۰۰ ppm) بودند. متغییرهای مورد اندازه گیری در این آزمایش شامل درصد برداشت میوه، کارایی برداشت و نیروی جداسازی میوه بودند. نتایج نشان دادند که درصد برداشت میوه، کارایی برداشت و نیروی جداسازی میوه از درخت در بین تیمارهای آزمایش در سطح یک درصد معنی دار بوده و برداشت با تکان دهنده و استفاده از ماده های ریزش دهنده اتفاون و متیل جاسمونات به ترتیب با غلظات های ۱۰۰۰ppm و ppm۳۰۰۰ بیشترین درصد برداشت میوه و کارایی برداشت و کمترین نیروی جداسازی میوه را داشتند.

Keywords:

لمون , ماده ریزش دهنده , نیروی جداسازی میوه , اتفون , متیل جاسمونات