نقش علائم وقف سجاوندی در فهم قرآن با مطالعه موردی سوره «یس»

علائم وقف سجاوندی شامل علامت وقف لازم (م)، وقف مطلق (ط)، وقف جایز (ج)، وقف قبیح (لا) و وقف مجوز (ز) است. علاوه بر کاربردهایی که در تجوید و قرائت قرآن کریم دارند، نقش قابل ملاحظه ای را در فهم صحیح آیات الهی ایفا می کنند. پژوهش حاضر درصدد است با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی، نقش علائم وقوف سجاوندی را در سوره «یس» که سوره های مکی و مشتمل بر آموزه های متنوعی همچون اصول سه گانه دینی اسلام یعنی توحید، معاد و نبوت است، بر فهم قرآن کریم موردبررسی و واکاوی قرار دهد. بررسی ها نشان می دهد انواع نشانه های وقف و ابتدا در این سوره با هدفی خاص، آیات این سوره را به گزاره هایی تقسیم بندی کرده است که ملاحظه این علائم، می تواند به فهم صحیح آیات قرآن کریم، توجه شایانی نماید. به عنوان مثال با عدم رعایت وقف لازم در آیه ۷۶ این سوره، مفهومی کفرآمیز از آیه برداشت می شود و یا با وقف نمودن بر آیاتی از سوره «یس» که در آن ها از علامت وقف «لا» یا وقف قبیح استفاده شده، مقصودی ناقص از کلام خداوند متعال برداشت می شود که به فهم نادرست منجر می گردد

Keywords:

وقوف سجاوندی , فهم قرآن , وقف و ابتدا , تفسیر