کاربرد بیوتکنولوژی در غنیسازی گیاهان زراعی (Biofortification)

اهمیت کشاورزی در تولید و تامین نیاز بشر انکارناپذیر است. بطوریکه از دیرباز تکیه بر امر کشت و زرع و پرورش گیاهان و حیوانات مورد توجه بشر بوده است. با گذشت زمان و افزایش جمعیت بشر نیازهای او نیز رو به فزونی نهاد به گونه ای که نیازمند به توسعه کشاورزی خود جهت تامین نیازهای غذایی و اقتصادی گردید و امروزه افزایش جمعیت بشری کماکان عامل محرکی است برای تجاوزات بیشتر بشر به طبیعت، از سوی دیگر جمعیت گرسنه جهان برای حفظ بقای خود نیازمند به گسترش و توسعه کشاورزی می باشند. علیرغم همه تلاش های بشری در گسترش عرصه های مورد کشت و نیز اصلاح نباتات کماکان معضل کمبود غذا گریبانگیر عده کثیری از انسانهاست.در حال حاضر حدود 800 میلیون نفر از جمعیت شش میلیاردی جهان گرسنه اند یا به عبارتی با سوءتغذیه شدید مواجهاند با این تفاسیر بشر جهت تامین نیاز آتی خود باید به دنبال علوم توانمندی در این زمینه می رفت. (Hidden در اینجا بود که بیوتکنولوژی به عنوان روزنه امیدی برای آینده بشر خودنمایی کرد. فقر غذایی یا گرسنگی پنهان میلیون ها نفر از مردم جهان را تحت تاثیر قرار داده است این با کمبود ریز مغذی ها در وعده غذایی رخ می دهد . ، Hunger) میوه ها و سبزیها و محصولات حیوانی غنی از مواد معدنی هستند اما این مواد همیشه در اختیار افراد فقیر قرار ندارد وعده اصلی غذایی آنها شامل گیاهان اصلی مانند برنج و گندم است که دارای مواد معدنی کمی هستند . در نتیجه این مواد اثرات زیانباری مثل کوری ، عقب ماندگی ذهنی ، بیماری و سرانجام مرگ رخ می دهد .

Keywords:

فقر غذایی , بیوتکنولوژی , غنی سازی