مقایسه چند حالت تخمین رواناب بر مبنای روش شماره منحنی

     روش شماره منحنی (CN) از متداول ترین روش های تخمین رواناب در حوضه های آبخیز است. مقدار CN به نفوذ آب در خاک، پوشش زمین و رطوبت قبلی خاک وابسته است. با توجه به شرایط رطوبتی خاک سه حالت CN شرایط رطوبتی خشک، متوسط و مرطوب رخ خواهد داد، اما تعیین مقدار CN با استفاده از شرایط نفوذ و پوشش زمین کار چندان آسانی نیست و به دقت زیادی نیاز دارد. در این تحقیق با استفاده از ۶۳ واقعه اندازه گیری شده بارش- رواناب در حوضه باغان در استان بوشهر و ۳۴ واقعه در حوضه بوشیگان در استان فارس کارایی روش CN برای تخمین رواناب موردبررسی قرار گرفت و هفت حالت برای تخمین رواناب در نظر گرفته شدند: ۱) روش متداول تعیین CN با استفاده از اطلاعات خاک و پوشش گیاهی. ۲) اصلاح ضریب نگهداشت سطحی معادله تخمین رواناب با در نظر گرفتن شرایط رطوبتی متوسط. ۳) اصلاح ضریب نگهداشت سطحی معادله تخمین رواناب با در نظر گرفتن شرایط رطوبتی مربوط به هر واقعه (شرایط خشک، متوسط و یا مرطوب). ۴) استفاده از میانگین CN مشاهداتی وقایع رخ داده. ۵ تا ۷) استفاده از رابطه های خطی، توانی و استاندارد بین CN برحسب مقدار باران. برای این منظور از ۴۸ واقعه در حوضه باغان و ۲۶ واقعه در حوضه بوشیگان برای واسنجی نتایج و از ۱۵ واقعه در حوضه باغان و ۸ واقعه در حوضه بوشیگان برای ارزیابی نتایج استفاده شد. نتایج در دو حوضه نشان داد که حالت های خطی، توانی و استاندارد برای تخمین رواناب مناسب تر می باشند. هر سه حالت فوق برای تعیین CN به جای استفاده از اطلاعات نفوذ خاک و پوشش گیاهی به داده های اندازه گیری شده بارش- رواناب وابسته هستند. همچنین نتایج نشان داد که روش متداول تعیین CN بر مبنای نفوذپذیری و پوشش زمین و سپس استفاده از آن برای تخمین رواناب مناسب نمی باشد.

مقایسه چند حالت تخمین رواناب بر مبنای روش شماره منحنی Keywords:

Rainfall , Runoff , Curve number , Initial storage coefficient. , بارش , رواناب , شماره منحنی , ضریب نگهداشت اولیه