رابطه پر خوری عصبی با اضطراب و افسردگی در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر، رابطه پرخوری عصبی با اضطراب و افسردگی در نوجوانان شهر تبریز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان مقطع دوم متوسطه شهر تبریز در بهار سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ بود که از این جامعه تعداد ۱۵۱ نوجوان به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه نگرش به تغذیه ( EAT-۲۶ )، پرسشنامه سنجش اضطراب بک ( BAI ) و پرسشنامه افسردگی کودکان ( CDI ) بود. روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش ورود برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار ( SPSS-۲۴ ) استفاده شد. همچنین، سطح معنی داری برابر ۰۰۱ / ۰

اضطراب و افسردگی در سطح ۰۰۱ / ۰ > p رابطه مثبت و معنی داری دارند. وضعیت روانی نامناسب ممکن است خطر اختلالات خوردن و از جمله پرخوری عصبی را در نوجوانان افزایش دهد. این امر موجب ارتقای آگاهی و ایجاد مداخلات مناسب با هدف کاهش اضطراب و افسردگی را افزایش می دهد.

Keywords:

اضطراب , افسردگی , پرخوری عصبی و نوجوانان