بررسی مناسب ترین زمان برداشت علوفه تحت رژیم های مختلف نیتروژن بر عملکرد علوفه، دانه و میزان انتقال مجدد ژنوتیپ جو بدون پوشینه

به منظور بررسی اثر مقادیر نیتروژن و زمان برش علوفه بر عملکرد دانه و علوفه ژنوتیپ جو بدون پوشینه شماره 17 گرگان آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه کشاورزی 150 و 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار ، 1389 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح نیتروژن 75 - گرگان، در سال زراعی 90 به صورت کود اوره در کرت اصلی، و سه زمان برش علوفه شامل عدم برش علوفه، برش علوفه درمرحله ظهور گره اول ساقه بدون قطع مریستم زایشی و برش علوفه در مرحله ظهور گره سوم ساقه اصلی در کرت های فرعی قرار داشتند. بررسی اثرات متقابل مقادیر نیتروژن و زمان برداشت نشان داد که بیشترین عملکرد دانه با میانگین تولید 3676 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار عدم برش و مصرف 225 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه با میانگین تولید 1454 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار برداشت در اواسط ساقه رفتن با مصرف 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بوده است. بیشترین میزان انتقال مجدد در بین مقادیر نیتروژن مربوط به سطح 225 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با میانگین 1005 کیلوگرم در هکتار و کمترین مربوط به کاربرد 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با میانگین 863 کیلوگرم در هکتار بوده است. باافزایش نیتروژن از 75 به 225 کیلوگرم در هکتار، وزن ماده خشک علوفه از 1846 به 2409 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت.برش دوم علوفه با وزن خشک علوفه ای معادل 3814 کیلوگرم در هکتار، نسبت به برش علوفه در مرحله گره اول ساقه برتری داشت.

Keywords:

اثرات متقابل , انتقال مجدد , جو , زمان برش , , عملکرد علوفه و دانه , نیتروژن