دورنمای اقتصادی کشورهای منا تا افق ۲۱۰۵: کاربرد مدل RICE

یکی از مهمترین دغدغه های امروز بشر در حوزههای اقتصاد، انرژی و محیطزیست، مساله گرمایش جهانی است. مهمترین عامل گرمایش جهانی، سوختن سوختهای فسیلی است که منجر به تولید گازهای گلخانهای از جمله   میشود. پژوهشهای هیات بیندولتی تغییرات آب و هوایی[۱] نشان میدهد، چنانچه هیچ کوششی به منظور کاهش نشر    صورت نگیرد، دمای کره زمین تا پایان قرن بیش از دو درجه سانتیگراد افزایش مییابد. از آنجایی­که منطقه منا یکی از آسیبپذیرترین مناطق جهان در اثر تغییرات آب و هوا است، بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی پیامدهای تغییرات اقلیمی بر متغیرهای اقتصادی منطقه منا تا سال ۲۱۰۵ میباشد. برای این منظور از مدل  RICEاستفاده شده است که ساختار آن بر مبنای مدل تعادل عمومی محاسبهپذیر تدوین شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تا سال ۲۱۰۵ چنانچه هیچ سیاستی در جهت جلوگیری از افزایش دما اعمال نشود، میانگین دمای جهانی تا ۴۹/۴ درجه سانتیگراد نسبت به دوران قبل از انقلاب صنعتی افزایش خواهد یافت. روند تولیدناخالص داخلی منطقهای و مصرف در بلندمدت مشابه هم بوده و سیر فزاینده خواهد داشت. در بلندمدت انباشت سرمایه به ترتیب در گروه با درآمد بالاتر از متوسط، سپس در گروه با درآمد پایینتر از متوسط و در آخر در گروه با درآمد بالا و اشتغال به ترتیب در گروه درآمدی پایینتر از متوسط سپس در گروه درآمدی بالاتر از متوسط و در آخر در گروه با درآمد بالا افزایش خواهد یافت. میزان خسارت وارد شده به محیط زیست در گروه درآمدی بالا بیش از سایر گروههای درآمدی است.

Keywords:

تغییرات اقلیم , مدل RICE , گرمایش جهانی , تولید ناخالص داخلی منطقهای , کشورهای در حال توسعهی خاورمیانه و شمال آفریقا