مدیریت بحران های طبیعی ادعای چالش برانگیز جوامع مترقی و در حال توسعه با توجه به تاثیرگذاری فرآیند مهندسی و نظام های وابسته به آن در ارائه راه حل های کارآمد و بهبود وضع موجود

از ابتدای آفرینش گستره ی گیتی بلایا و بحران های طبیعی همواره در همه جای این کره خاکی پدیدار گشته اند اما این به مثابه قهر خداوندی نیست بلکه یک رویداد طبیعی است که گاهی سهل انگاری انسانها به شدت آن دامن میزند.فرار از وقوع بحران امکانپذیر نیست،می شود با برنامه ریزی ومدیریت وآینده نگری ازشدت صدمات وارده کاسته وحتی درمواقعی میتوان جلوی بروز بحران طبیعی را گرفت.امروزه با گسترش علم و فناوری و پیشرفت چشمگیر بشر در علوم مختلف گویا موانع موجود و لطمات ناشی از بحران بیشتر شده است وهمه ی این موارد ناشی از عدم مدیریت مناسب و برنامه ریزی های موثر می باشد بنابراین جای خالی دانشی بعنوان مدیریت بحران درمیان کرسی های علمی احساس می شود.شایان ذکراست مدیریت بحران را میتوان بعنوان یک زیررشته ازعلوم مختلف چون علوم انسانی،مهندسی،ارتباطات و...دانست ودر خصوص بحران باتوجه بشرایط استراتژیک کشورآنچه درجامعه ایرانی افکار عموم را به سوی خود میکشد بحران زلزله است که با توجه به آمار جمعیت و اهمیت شریان های حیاتی پس نیاز بحضور مهندسان و متخصصان ذیربط آنچنان مبرم میشود که میتوان رابطه ای بین نظام مهندسی و آیین نامه های اجرایی و برنامه ریزی های مدیریتی بحران درسطح کلان ومنطقه ای تعریف نمودکه دراین سیاستگزاری ها و برنامه ریزی ها حضور مهندسان و جامعه ی مهندسی ضرورت می یابد ودر رابطه با مدیریت بحران بعنوان علمی که نیاز به نگرشی ویژه در جوامع دارد سبب میشود تاتمامی دستگاههای متولی ودولت درجهت ایجاد امنیت،آسایش ورفاه درمیان مردم وبا برخورداری از تسهیلات ویژه خود و برنامه های مدون وتخصصی وسایر عوامل دیگردرزمان وشرایط مناسب به حل بحران موجودپرداخته وشرایط ایده آلی را درزمان وقوع بحران برای افراد جامعه ایجاد کند.

Keywords:

بحران , مدیریت بحران , نظام مهندسی , مقاوم سازی , برنامه ریزی علمی ومدون , زلزله , شریانهای حیاتی , دستگاههای متولی ودولت