درجات مشارکت و نیازهای غالب افراد

تحقیقات نشان می دهد که مشارکت شناخت را در سراسر سازمان افزایش می دهد، خلاقیت افراد را بالا می برد، بلوغ و مسئولیت افراد را بهبود می بخشد. و مقاومت در برابر تغییرات را کاهش می دهد. اما چنین پیامدهایی همیشه و در همه شرایط حاصل نمی شود و مشارکت تابعی است از مقتضیات محیطی. این مقاله یکی از این مقتضیات محیطی یعنی احتمال وجود رابطه یک به یک (۱-۱) بین درجات مشارکت و نیازهای افراد را بررسی می کند تا مشخص شود که آیا افراد با نیازهای مختلف به طور متفاوتی به درجات مشارکت واکنش نشان می دهند یا نه. نتایج یافته های پژوهش حاکی از آن است که گرایش افراد نسبت به درجات خاص مشارکت ناشی از نیاز مشخص در آنها نیست اما پژوهش، تاثیر متغیر سطح تحصیلات را به عنوان عامل مداخله گر گوشزد می کند.