نقش پلیمرهای جاذب آب (آکریل آمید پتاسیم) بر رطوبت حجمی خاک و پتانسیل آب گیاه چمن (Poa pratensis)

چکیده به منظور بررسی تغییرات رطوبت حجمی خاک و پتانسیل آب گیاه چمن با به کاربردن مقادیر مختلف پلیمرهای جاذب آب از نوع آکریل آمیدپتاسیم، آزمایشی درسال۱۳۸۴در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد میبد انجام پذیرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار سطح ۳ ،۶ ، ۱۲و ۲۴ گرم پلیمر بر مترمربع خاک و سطح صفرگرم پلیمر بر متر مربع به عنوان شاهد و در سه تکرار اجرا گردید. جهت کاشت از بذر رقم هلندی (Poa pratensis) استفاده شد و میزان آب مصرفی نیز به صورت روزانه و از طریق کنتور ثبت گردید. در طول آزمایش و در تیمارهای حاوی پلیمر، براساس اندازه گیری رطوبت خاک با دستگاهTDR و پتانسیل آب خاک با استفاده از منحنی (p.f) اقدام به کاهش میزان آبیاری در هر کرت گردید. نمونه برداری طی یک دوره ۹۰روزه و هر ۱۵روز به صورت کف بر از برگ گیاه چمن جهت سنجش میزان پتانسیل آب گیاه انجام گرفت. نتایج حاصل از این بررسی ها نشان داد که با کاهش میزان آب مصرفی در تیمارهای حاوی ۶ ، ۱۲ و ۲۴ گرم پلیمر بر مترمربع در مقایسه با تیمار شاهد با سنجش رطوبت حجمی خاک و پتانسیل آب گیاه برتری بااین تیمارها بوده است. در این میان تنها تیمار۳ گرم پلیمر بر متر مربع در مقایسه با شاهد نتایج مناسبی را ازخود نشان نداد. این درحالی بود که درتیمارهای حاوی پلیمردر مقایسه با شاهد تا میزان ۷۵ درصد در میزان آب مصرفی صرفه جویی بعمل آمد. واژه های کلیدی : چمن (Poa pratensis)، پلیمرهای جاذب آب (آکریل آمید پتاسیم)، رطوبت حجمی خاک، پتانسیل آب چمن