تاثیر تغذیه منابع مختلف چربی در اواخر آبستنی و اوایل دوره شیردهی بر قابلیت هضم ظاهری، فراسنجه های شکمبه ای و الگوی تغییرات اسیدهای چرب شیر میش های افشاری

این پژوهش جهت بررسی تاثیر افزودن منابع مختلف چربی بر قابلیت هضم ظاهری، فراسنجه­های شکمبه و الگوی اسیدهای چرب شیر میش­های افشاری انجام شد. تعداد ۵۰ راس میش افشاری با میانگین وزن اولیه ۲۹/۹ ± ۷/۸۸ کیلوگرم در قالب یک طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و ۱۰ تکرار استفاده شد. جیره­های آزمایشی شامل؛ ۱-جیره شاهد بدون مکمل چربی؛ ۲-جیره حاوی ۳ درصد پودر چربی محافظت شده اسیدهای چرب اشباع؛ ۳-جیره حاوی ۳ درصد مکمل نمک کلسیمی اسیدهای چرب امگا-۶؛ ۴-جیره حاوی ۳ درصد نمک کلسیمی اسیدهای چرب امگا-۳؛ ۵-جیره حاوی ۲ درصد پودر چربی محافظت شده اسیدهای چرب اشباع و ۱ درصد فرآورده حاوی اسید لینولئیک مزدوج بود. خوراک مصرفی به طور روزانه و نمونه­برداری از آن جهت تعیین قابلیت هضم هفته­ای یک­بار انجام شد. رفتار خوراک خوردن، تعیین pH شکمبه، فرانسنجه­های شکمبه و نمونه­برداری از شیر جهت تعیین الگوی اسید چرب شیر بعد از زایش انجام شد. با افزودن منابع چربی ماده خشک مصرفی قبل از زایش کاهش و بعد از زایش افزایش پیدا کرد. قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی با افزودن منابع اسیدهای چرب اشباع کاهش پیدا کرد. رفتار خوراک خوردن و غلظت و نسبت اسیدهای چرب فرار و pH شکمبه تحت تاثیر منابع چربی قرار نگرفت. تیمار حاوی منبع اسیدهای چرب مزدوج باعث افزایش معنی­دار غلظت اسید لینولئیک مزدوج شیر شد، سایر منابع نیز بصورت عددی باعث افزایش این اسیدچرب شیر شدند. اثرات متفاوتی از منابع چربی بر ماده خشک مصرفی در پیش و پس از زایش مشاهده شد و منابع چربی باعث بهبود ماده خشک مصرفی بعد از زایش شد. افزودن منابع چربی باعث بهبود الگوی اسید چرب شیر شد.

تاثیر تغذیه منابع مختلف چربی در اواخر آبستنی و اوایل دوره شیردهی بر قابلیت هضم ظاهری، فراسنجه های شکمبه ای و الگوی تغییرات اسیدهای چرب شیر میش های افشاری Keywords:

اسید لینولئیک , اواخر آبستنی , دوره انتقال , روغن پالم , روغن ماهی , میش