بررسی جنس سنگ و جداسازی باکتری های موجود در لگنچه بیماران مبتلا به سنگ های ادراری

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 134

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NCMBJ-4-16_006

تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1400

Abstract:

سابقه وهدف: یکی از مشکلات اساسی و شایع مربوط به مجرای ادراری بروز عفونت و تشکیل سنگ های ادراری در انسان است. هدف از این بررسی تعیین جنس سنگ و نوع باکتری های موجود در مجرای ادراری (لگنچه) بیماران مراجعه کننده به بیمارستان لبافی نژاد تهران بوده است.مواد و روش ها: از لگنچه و ادرار ۱۰۰ بیمار (نوزاد ۲روزه تا فرد ۷۵ ساله) مبتلا به سنگ مجرای ادراری که تحت عمل جراحی PCN قرار گرفتند نمونه برداری شد و نوع باکتری ها، با روش استاندارد میکروبیولوژی شناسایی شد. قطعه کوچکی از سنگ مجرای ادراری بیماران در شرایط استریل در دو لوله حاوی محیط کشت BHI جهت کشت و شناسایی باکتری ها قرار داده شد و بخش دیگری از سنگ برای تجزیه شیمیایی و تعیین جنس با استفاده از کیت های تشخیصی سنگ نگاه داشته شد. یافته ها: در طی این بررسی، از ۱۰۰ نمونه کشت سنگ که انجام شد، باکتری ها در ۳۱ مورد (۳۱%) رشد کردند و در بقیه موارد ۶۹ مورد (۶۹%) هیچ گونه میکروارگانیسمی مشاهده نگردید و در برخی از نمونه ها دو باکتری رشد کردند. میکروارگانیسم های ایزوله شده از کشت لوله حاوی سنگ شامل استافیلوکوکوس اورئوس (۶/۹%)، اشرشیا کلی (۳/۲۹%)، پروتئوس (۴/۶%)، سیتروباکتر (۶/۹%)، سودوموناس(۹.۶%)، باسیلوس سوبتیلیس (۰۶.۴%)، بودند . در بررسی باکتریایی نمونه ادرار لگنچه نیز دقیقا همین نتایج حاصل گردید. سنگ های اگزالات کلیسمی (۶۲%)، فسفات کلسیمی (۱۸%)، سنگ فسفات آمونیوم منیزیوم (سنگ عفونی) (۱۱%)، و سنگ اسیداوریکی (۷%) و سنگ سیستینی (۲%) از کل سنگ ها را تشکیل دادند. نتیجه گیری: در ۶۹% از نمونه لگنچه هیچ گونه باکتری رشد نکرد. احتمالا باکتری های دیگری نظیر مایکوپلاسما، اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم، نانوباکتریها و غیره وجود داشتند که در محیط های کشت معمول آزمایشگاهی قادر به رشد نبودند. بنابراین پیشنهاد می شود به جای استفاده از محیط کشت معمولی از محیط های کشت اختصاصی برای باکتری های نامبرده استفاده شود و یا می توان از تکنیک PCR برای شناسایی عفونت های مجرای ادراری بهره جست. شناسایی ترکیب سنگ های مجرای ادراری جهت درمان و پیشگیری از عود مجدد سنگ ها، امری ضروری و اجتناب ناپذیر است و برای پیشگیری از عود تشکیل سنگ باید رژیم غذایی و درمان دارویی ویژه ای را به دارندگان سنگ توصیه کرد

Authors

الهام گلین عباسیان

، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات

منصور بیات

، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات

سید امیر محسن ضیایی استرآبادی

، دانشگاه شهیدبهشتی

جمیله نوروزی

، دانشگاه علوم پزشکی

سعید ذاکر بستان آباد

، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند