شخصیت امام حسین علیه السلام در شعر معاصر عربی (مطالعه موردی شعر «ادونیس» و «احمد دحبور»)

امام حسین% اسطوره انسانیت است. شاعران در طول تاریخ، ابعاد وجودی آن حضرت را از منظر معرفت شناختی بررسی کرده اند و درضمن گفتمان های حماسی - رزمی، تراژیک و عرفانی از ایشان در جایگاه الگویی دینی تاریخی و پرچم دار نهضتی بزرگ یاد کرده اند. مقاله حاضر با شیوه توصیفی تحلیلی براساس نظریه «استعاره مفهومی» نگاشته شده و شخصیت امام حسین% را در شعر معاصر عربی با ذکر نمونه های برجسته و با مطالعه موردی قصیده «العوده الی کربلاء» اثر احمد دحبور، نیز اشعار سمبلیک ادونیس، «مرآه الشاهد»، «مرآه الراس» و «مرآه لمسجد الحسین»، بررسی کرده است. هدف از این تحقیق بیان این نکته است که شاعران معاصر با کاربست تکنیک های استعاری زبان، شخصیت امام حسین% را از متن تاریخ و دین برانگیخته اند تا از یک منظر درسایه آن، به نکوهش قدرت های سرکوب گر و استبدادی حاکم بر جهان، خاصه جهان عرب بپردازند و از منظری دیگر، امام حسین% را به مثابه وجودی پویا و حاضر در پیوند با مسائل روز دنیا مطرح سازند. نتیجه حاصل از نگارش که از تناظرهای متقابل شخصیت امام حسین% و انسان معاصر حاصل شده، این است که تنها راه آدمی برای تغییر شرایط ناگوار حاکم بر جهان و تثبیت هویت خویش دربرابر انواع تهاجم حکومت های جبار، تاسی به شخصیت امام حسین% و قیام علیه باطل و شهادت در راه هدف است.

Keywords:

شخصیت امام حسین علیه السلام , شعر معاصر عربی , احمد دحبور , ادونیس