تاثیر محلول پاشی با نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO۲) بر رشد و برخی پارامترهای فیزیولوژیک گیاه داروئی بادرنجبویه (Melissa officinalis) در شدت های متفاوت روشنایی

پژوهش حاضر بر روی گیاه دارویی بادرنجبویه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصاادفی با سه تکرار درمزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان در سال ۱۳۹۹ اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی، شدت هایمتفاوت روشنایی و غلظت های متفاوت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بود نتایج نشان داد که اثر متقابل شدت روشنایی ونانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر وزن خشک بخش هوایی، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی معنی دار بود. بیشترین وزن خشکبخش هوایی، محتوای کلروفیل a و کلروفیل کل در ۷۵ درصد سایه و محلول پاشی با ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر نانو ذرات دی -اکسید تیتانیوم حاصل شد. بالاترین محتوای کلروفیل b و کاروتنوئید نیز در شرایط نور کامل خورشید و بدون محلول پاشیبدست آمد محتوای رطوبت نسبی آب برگ نیز در شرایط محلول پاشی با ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و۵۰ و ۷۵ درصد سایه بالاتر بود بنابراین برای دستیابی به عملکرد بالاتر در بادرنجبویه می توان شرایط نسبتا سایه و محلول -پاشی با ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم را پیشنهاد نمود.

Keywords:

بادرنجبویه , پارامترهای فیزیولوژیک , شدت روشنایی , نانوذرات (TiO(۲