بهبود فعالیت های آنتی اکسیدانی گیاه دارویی ریحان تحت تاثیر گونه های مختلف قارچ میکوریزا در شرایط تنش کم آبی

بهره گیری از رابطه همزیستی گیاه با قارچ میکوریزا یکی از راهکارهای کاهش تنش کمآبی است. به این منظور مطالعه حاضربا هدف ارزیابی برخی از صفات فیزیولوژیکی گیاه دارویی ریحان در شرایط گلخانه ای تحت تاثیر سطوح مختلف رطوبتخاک به همراه سه گونه قارچ میکوریزا انجام شد. به همین منظور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک هایکامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانهای انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل رطوبت خاک در چهار سطح ۲۵(تنش شدید)، ۵۰ (تنش متوسط) و ۷۵ (تنش ملایم) درصد ظرفیت مزرعه ای و شاهد (ظرفیت مزرعه ای)، سه گونه قارچمیکوریزا Glomus intraradices, Glomus mosseae ، Glomus etunicatum و تیمار شاهد (بدون تلقیح قارچ) بود. مطابقنتایج به دست آمده افزایش سطح تنش کمآبی باعث کاهش رشد گیاهان گردید. همزیستی با میکوریزا باعث کاهش اثرات مخرب تنش کم آبی بر گیاه شد. با اعمال تنش کمآبی میزان مالون دی آلدهید، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز، فعالیت آنتی اکسیدانیو فلاونوئید کل افزایش یافت و فنول کل کاهش یافت. در نهایت نتایج مشخص کرد که استفاده از قارچ میکوریزا در مقایسهبا شاهد (بدون تلقیح با قارچ) می تواند ابزار مناسبی برای بهبود صفات فیزیولوژیکی فعالیت های آنتی اکسیدانی در شرایطتنش کم آبی باشد.

Keywords:

تنش کم آبی , ریحان , فعالیت آنتی اکسیدانی , قارچ میکوریزا آربوسکولار