مروری بر پیشرفت های دارویی و زیست فناوری در بابونه ی کبیر (.Tanacetum parthenium L): متابولیت های ثانویه، کشت بافت، جداسازی و بیان ژن ها

گیاه بابونه ی کبیر (.Tanacetum parthenium L) با دارا بودن متابولیت های ارزشمندی هم چون کامفور، کامفن، سزکوئی ترپنلاکتون هایی مانند پارتنولاید، کاستونولاید، گوایانولاید و سایر ترکیبات نقش موثری در درمان بیماری هایی مثل سرطان ومیگرن داشته و عملکرد بدن را در مواجهه با میکروارگانیسم های مضر خارجی بهبود می بخشد. بنابراین با دارا بودن خواص وویژگی های منحصر به فرد در این گیاه، میتوان از ابزارها و فنون زیستفناوری در جهت رسیدن به اهداف مختلف استفادهنمود. زیست فناوری نقش زیادی در اصلاح، تولید و افزایش بهرهوری گیاهان دارویی دارد. کشت بافت یکی از بخش هایزیست فناوری بوده که کاربردهای آن در بابونه ی کبیر از جنبه های مختلف قابل بررسی است. کالوس زایی و اندام زایی بااستفاده از هورمون های رشد گیاهی مختلف با غلظت های متفاوت به منظور تولید متابولیت های ثانویه و یا ایجاد شاخساره ازکالوس و هم چنین اندام زایی مستقیم از ریز نمونه ی گیاهی بابونه ی کبیر موفقیت های مستندی را به همراه داشته است. ازطرفی، جداسازی و بررسی بیان ژن های TpIDS ، TpDXR ، TpGAS و TpHMGR و اثبات گوایانولایدسینتاز به عنوان یکP۴۵۰ با فعالیت غیر معمول محدودسازی سیکلاسیونی و هیدروکسیلاسیونی، افق های مناسبی را در شناسایی، جداسازی ومهندسی مسیرهای بیوسنتزی در این گیاه فراهم آورده است.

Keywords:

بابونه ی کبیر , پارتنولاید , P۴۵۰ , TpHMGR