تاثیرکاربرد باکتری های آزاد کننده پتاسیم بر بهبود عملکرد گندم نان (.Triticum aestivum L) همراه با کاهش مصرف کود شیمیایی

هدف از این مطالعه، تعیین اثر کاربرد کود زیستی آزاد کننده پتاس در مقایسه با کاربرد کودهای شیمیایی پتاسه رایج در کشوربر عملکرد و اجزای عملکرد گندم نان بود. برای مطالعه تاثیر کاربرد کود زیستی پتاسیم بر عملکرد ارقام گندم در جنوبکرمان، آزمایش هایی طی دو سال زراعی و به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهتحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت انجام شد. ارقام گندم نان شامل چمران ۲، برات و خلیل به عنوان عامل اصلی ومنابع و مقادیر پتاسیم در چهار سطح: ۱. شاهد (بدون مصرف کود) ۲. مصرف کود شیمیایی سولفات پتاسیم (باتوجه به نتایجتجزیه خاک) ۳. ۵۰ درصد کود شیمیایی توصیه شده با توجه به نتایج تجزیه خاک بعلاوه مصرف کود زیستی پتاسیم ۴. کود زیستی پتاسیم به تنهایی (از منبع کود زیستی پتابارور)، سطوح تیمارهای فرعی بودند. نتایج نشان داد که مصرف کود زیستیپتاسیم به تنهایی و همچنین توام با کاهش ۵۰ درصد کود شیمیایی توصیه شده توانست موجب دستیابی به عملکرد دانه درارقام گندم چمران ۲ (۸ تن در هکتار) رقم خلیل (۷/۷۲ تن در هکتار) و رقم برات (/۷۶ تن در هکتار) گردد.

Keywords:

باکتری آزاد کننده پتاسیم , گندم نان , اجزای عملکرد , عملکرد دانه