توسعه مدل تصمیم گیری چندمعیاره بهترین- بدترین- ویکور برای ارزیابی پیمانکاران پروژه های عمرانی؛ مطالعه پروژه های عمرانی استان خراسان جنوبی

در سال های اخیر، تعیین اهمیت معیارهای ارزیابی و رتبه بندی پیمانکاران به ­عنوان چالش های اساسی پروژه های عمرانی می باشد. بنابراین، استفاده از الگوریتمی سازمان یافته و روشی با قابلیت اطمینان بالا که بتواند در ارزیابی و رتبه بندی پیمانکاران به کارفرمایان پروژه های عمرانی یاری رساند، ضروری است. بدین منظور، در این پژوهش رویکردی مبتنی بر تلفیق روش­ بهترین- بدترین و روش ویکور فازی به­ منظور رتبه بندی پیمانکاران در پروژه های عمرانی گازرسانی استان خراسان جنوبی ارائه شده است. پیمانکاران رقابتی مورد مطالعه در این پژوهش دارای سابقه اجرایی در پروژه های گازرسانی استان می باشند، که در انجام سه پروژه قبلی خود موفق بوده اند و گواهی حسن انجام کار را از شرکت گاز استان دریافت نموده اند. براین اساس، ابتدا توسط روش بهترین- بدترین، وزن معیارها و زیرمعیارها توسط عوامل کارفرما تعیین گردیده است. سپس به ­منظور رتبه بندی پیمانکاران، از روش ویکور فازی استفاده شده است. مطابق نتایج محاسباتی، معیار اقتصادی و مالی دارای بیش­ترین وزن (۳۴۸/۰) و معیار داشتن ماشین­ آلات و تجهیزات دارای کم­ترین وزن (۰۸۰/۰) در بین معیارها است. در مورد زیرمعیارهای معیار اقتصادی و مالی، زیرمعیار توان مالی دارای بیش­ترین وزن و زیرمعیار پرداخت دستمزد دارای کم­ترین وزن است. برای معیار ماشین­ آلات و تجهیزات زیرمعیار ماشین­ آلات مرتبط با پروژه دارای بیش­ترین وزن و زیرمعیار ماشین آلات ویژه و انحصاری دارای کم­ترین وزن است. در رتبه ­بندی نهایی پیمانکاران نیز "پیمانکار ۱" دارای بیش­ترین و "پیمانکار ۵" دارای کم­ترین میزان اولویت است. انتظار می­رود این پژوهش بتواند به عنوان رویکردی مناسب جهت اتخاذ تصمیمات برای حصول موفقیت در اجرای پروژه های مجموعه مورد مطالعه و نیز سایر کارفرمایان دولتی و خصوصی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

معیارهای ارزیابی پیمانکاران , رتبه بندی پیمانکاران , روش بهترین- بدترین , روش ویکور فازی , پروژه های عمرانی گازرسانی