تاثیر سطوح و منابع متیونین و جایگزینی آن با بتائین بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی در دو شرایط دمایی متداول و تنش گرمایی

هدف از این آزمایش بررسی تاثیر سطوح و منابع متیونین و جایگزینی آن با بتائین بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی در دو شرایط دمایی متداول و تنش گرمایی از سن ۱ تا ۴۲ روزگی بود. ۱۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی با آرایش اسپلیت فاکتوریل با سه سطح متیونین (۳۰ درصد کمتر از احتیاجات، احتیاجات، ۳۰ درصد بیشتر از احتیاجات)×دو منبع متیونین (دی ال و یا ال-متیونین)× دو حالت جایگزینی و یا عدم جایگزینی بتائین مصنوعی با ۳۰ درصد متیونین مصنوعی) × دو شرایط دمایی با ۵ تکرار و ۱۰ پرنده در هر تکرار استفاده شد. دمای یکی از سالن ها متداول و دیگری از ۲۴-۱۰روزگی روزانه به مدت شش ساعت در °C۳۲ حفظ شد. مصرف خوراک پرندگان تغذیه شده با جیره دارای متیونین بالاتر از احتیاجات به طور معنی داری کمتر از دو سطح دیگر بود. افزایش وزن در جیره های برابر با احتیاجات و بیشتر از احتیاجات متیونین به طور معنی داری بالاتر بود. ضریب تبدیل در جیره دارای ال-متیونین کمتر از احتیاجات، نسبت به دی ال-متیونین در همان سطح بهبود معنی داری داشت. شاخص کارایی تولید با افزایش سطح دی ال-متیونین جیره بهبود یافت. کمترین سطح متیونین کاهش معنی داری در وزن لاشه و ران نسبت به بالاترین سطح متیونین داشت. بالاترین سطح متیونین در دمای متداول، وزن سینه بالاتری نسبت به همان سطح در تنش گرمایی داشت. تنش گرمایی عملکرد و تولید لاشه را کاهش و چربی شکمی و تلفات را افزایش داد. به طورکلی، بتائین با ۳۰درصد از متیونین مصنوعی جیره قابل جایگزین است و همچنین، ال-متیونین ضریب تبدیل خوراک را نسبت به دی ال-متیونین بهبود بخشید.

Keywords:

متیونین , بتائین , استرس گرمایی , عملکرد , جوجه گوشتی