تعیین ارزش تغذیه ای هفت گونه از علف های هرز مزارع یونجه با استفاده از روش های آزمایشگاهی
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 115
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JASR-10-2_012
تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1400
Abstract:
هدف از انجام این تحقیق تعیین ارزش غذایی هفت گونه از علف های هرز موجود در مزارع یونجه شامل: تلخه، بومادران و ریش قوش از خانواده کاسنی، یونجه و شبدرشیرین از خانواده بقولات و دم روباهی، علف پشمکی و علف باغ از خانواده گندمیان بود. نمونه برداری از گونه های مورد مطالعه در مرحله برداشت یونجه از مزرعه (۱۰% گلدهی مزرعه) صورت گرفت. نمونه های برداشت شده در مزرعه به مدت ۷۲ ساعت هوا خشک شده و برای انجام آزمایشات مورد استفاده قرار گرفت. ترکیبات شیمیایی، تخمیرپذیری و تجزیه پذیری نمونه ها با روش آزمایشگاهی تعیین شد. نتایج نشان داد که در بین گونه های مورد مطالعه از نظر ترکیبات شیمیایی تفاوت های معنی داری وجود داشت. یونجه با ۳/۱۴و دم روباهی با ۴/۸ درصد بیشترین و کمترین مقدار پروتئین خام را در بین علوفه های مورد آزمایش داشتند. بیشترین و کمترین میزان دیواره سلولی مربوط به دم روباهی و شبدرشیرین به ترتیب با ۷/۵۸ و ۸/۳۳ درصد بود. ریش قوش و تلخه به ترتیب با ۸/۲۸ و ۵/۱۹ درصد بیشترین و کمترین میزان دیواره سلولی منهای همی سلولز را در بین گونه های مورد مطالعه داشتند. با مقایسه میزان گاز تولیدی حاصل از تخمیر علف های هرز و یونجه در ۹۶ ساعت پس از انکوباسیون، یونجه و علف پشمکی به ترتیب با ۷/۲۴۹ و ۴/۱۶۶ میلی لیتر به ازای هر گرم ماده خشک، بیشترین و کمترین میزان گاز تولیدی را به خود اختصاص دادند. در بین علوفه های مورد آزمایش بیشترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر مربوط به یونجه و شبدرشیرین بود. ناپدید شدن ماده خشک برای شبدر شیرین در ساعات مختلف انکوباسیون بیشتر از بقیه گونه ها بود. علف پشمکی کمترین میزان ناپدید شدن را در بین گونه های مورد مطالعه داشت. شبدر شیرین و علف پشمکی با ۶/۳۲ و ۲/۲۳ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار بخش سریع تجزیه پذیر ماده خشک را در بین علوفه ها داشتند. بخش با پتانسیل تجزیه پذیری کم و نرخ ناپدید شدن ماده خشک برای شبدر شیرین بیشتر از بقیه علوفه ها به جز یونجه بود. نتیجه کلی اینکه تفاوت بین ترکیبات شیمیایی، پتانسیل تولید گاز و تجزیه پذیری یونجه در مقایسه با علف های هرز بایستی در تنظیم جیره های غذایی نشخوارکنندگان مدنظر قرار گیرد اما آنچه مسلم است ارزش غذایی یونجه با توجه به نتایج به دست آمده قابل مقایسه با علف های هرز نمی باشد
Keywords:
Authors
ملیحه داداشی
دانشگاه تبریز
علی حسین خانی
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
حمید محمد زاده
دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :