اثرات سطوح مختلف دانه سویای برشته و متیونین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های نر گوشتی

این آزمایش بمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف دانه سویای برشته و متیونین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی انجام شد. در این پژوهش از سه سطح دانه سویای برشته (۰، ۸ و ۱۲% از جیره) و دو سطح متیونین (توصیه سویه راس و ۱۰% مازاد بر آن) در قالب طرح کاملا تصادفی براساس آزمایش فاکتوریل (۲×۳) با ۳۱۲ قطعه جوجه نر یکروزه گوشتی در ۶ تیمار، ۴ تکرار و ۱۳ جوجه در هر تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که دانه سویای برشته باعث کاهش مصرف خوراک، بهبود ضریب تبدیل و افزایش وزن جوجه ها در دوره پایانی و کل دوره شد همچنین سطح ۱۲% آن در بهبود ضریب تبدیل تفاوت معنی داری با سطح ۸% نشان داد اما در مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن تفاوت دو سطح معنی دار نشد. اثرات متقابل دانه سویای برشته و متیونین بر کاهش مصرف خوراک، افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل اثر معنی داری نداشت. سطوح مختلف دانه سویای برشته بر کاهش LDLو کلسترول تاثیر معنی داری داشت و سطح ۱۲% آن در کاهش تری گلیسرید و وزن نسبی لوزالمعده اختلاف معنی داری ایجاد کرد. اثر سطوح متیونین بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل و فراسنجه های خونی معنی دار نشد اما۱۰% مکمل متیونین بطور معنی داری وزن نسبی لوزالمعده را کاهش داد اثرات متقابل دانه سویای برشته و متیونین برکاهش LDL و تری گلیسرید و افزایش HDLمعنی دار نبود و سطح ۱۲% دانه سویای برشته با ۱۰% مکمل متیونین، کلسترول و وزن نسبی لوزالمعده را بطور معنی داری کاهش داد. بطور کلی نتایج نشان داد سطح ۱۲% دانه سویا برشته با۱۰% مکمل متیونین باعث بهبود صفات عملکردی می شود.

اثرات سطوح مختلف دانه سویای برشته و متیونین بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی جوجه های نر گوشتی Keywords:

دانه سویای برشته شده , متیونین , عملکرد , فراسنجه های خونی , جوجه گوشتی