تاثیر تغذیه سیلاژ تفاله پرتقال بر عملکرد پرواری بره های نر نژاد زل

برای بررسی اثر تغذیه سیلاژ تفاله پرتقال با سطوح متفاوت کاه گندم و اوره بر مصرف و قابلیت هضم مواد مغذی، فعالیت جویدن، نرخ عبور مواد جامد از شکمبه و عملکرد پرواری، ۱۶ راس بره نر زل با میانگین وزن اولیه ی ۵/۰±۲۵ کیلوگرم آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار شامل ۱) ۶۱/۱۴ درصد سیلاژ تفاله پرتقال بدون افزودنی، ۲) ۴۶/۲۴ درصد سیلاژ تفاله پرتقال با ۴۰ درصد کاه گندم، ۳) ۲۲/۲۴ درصد سیلاژ تفاله پرتقال با ۵/۳۸ درصد کاه گندم و ۵/۱ درصد اوره و ۴) ۷۶/۲۳ درصد سیلاژ تفاله پرتقال با ۳۷ درصد کاه گندم و ۳ درصد اوره با ۴ تکرار به مدت ۹۰ روز انجام شد. ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشتند. اما با افزایش افزودنی ها قابلیت هضم به طور معنی داری کاهش یافت و تیمار ۱ بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و مواد مغذی را داشت. کاه گندم و اوره، محتوای الیاف موثر فیزیکی، زمان نشخوار و جویدن را در تیمارهای ۲، ۳ و ۴ نسبت به تیمار شاهد افزایش اما زمان استراحت را کاهش دادند. تیمار ۱ بیشترین نرخ عبور و کمترین زمان ماندگاری اما تیمار ۴ کمترین نرخ عبور و بالاترین زمان ماندگاری مواد جامد از شکمبه را داشتند. اوره در تیمار ۳ و ۴ مقدار pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه را به طور معنی داری افزایش داد. نتایج نشان داد استفاده از ۱۵ درصد سیلاژ تفاله مرکبات در جیره بدون تاثیر منفی سبب بهبود قابلیت هضم مواد مغذی و عملکرد پروار بره های زل شد.

Keywords:

اندازه ذرات , اوره , تفاله مرکبات , فعالیت جویدن , قابلیت هضم , کاه گندم , نرخ عبور