اثر کاهش سطح پروتئین جیره غذایی بر بازدهی باروری گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر کاهش سطح پروتئین جیره غذایی بر بازدهی باروری گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی بود. در این پژوهش ۶۳ راس گاو یک و چند بار زایش کرده با روزهای شیردهی ۵/۱۶±۷۱ پس از گذراندن دوره انتظار اختیاری و تایید سلامت تولید مثلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی استفاده شد. گاوها براساس تولید شیر، تعداد زایش و روزهای شیردهی متوازن شده و به یکی از سه تیمار آزمایشی که دارای ۵/۱۸، ۵/۱۷ و ۵/۱۶ درصد پروتئین خام بودند اختصاص داده شدند. تمام گاوها تحت پروتکل همزمانی هیت سینک (Heat-synch) قرار گرفته و تلقیح شدند. اندازه و تعداد فولیکول ها در تخمدان های چپ و راست در دو نوبت طی پروتکل توسط دستگاه سونوگرافی تعیین شد. فولیکول ها براساس قطر به سه دسته کوچک (کوچک تر از ۵ میلی متر)، متوسط (۵ تا ۹/۹ میلی متر) و بزرگ (بیش تر از ۱۰ میلی متر) تقسیم بندی شدند. نرخ گیرایی تجمعی در اولین و دومین تلقیح تمایل به معنی داری را در بین تیمارها نشان داد و برای تیمارهای ۱ تا ۳ به ترتیب برابر با ۷/۴۷، ۴/۵۲ و ۲/۷۶ درصد بود. تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی در تیمار ۱ تا ۳ به ترتیب ۰۷/۲، ۰۳/۲ و ۵۳/۱ بود. روزهای باز در تیمار ۱ تا ۳ به ترتیب ۷/۱۳۱، ۵/۱۳۲ و ۱۶/۱۲۱ روز بود. با توجه به نتایج این پژوهش افزایش در سطح پروتئین خام جیره غذایی بیشتر از توصیه شورای تحقیقات ملی (۲۰۰۱ NRC,) به علت افزایش غلظت ازت اوره ای خون و اثرات مضر آن بر سلامت رحم و کاهش باروری در زمان تنش گرمایی توصیه نمی شود.

اثر کاهش سطح پروتئین جیره غذایی بر بازدهی باروری گاوهای شیرده هلشتاین در تنش گرمایی Keywords:

تنش گرمایی , پروتئین خام , باروری , فولیکول , نرخ آبستنی