تعیین اثرات تفاله گوجه فرنگی و منابع روغنی گیاهی و حیوانی بر عملکرد، اجزاء لاشه و فرآسنجه های استخوانی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی

جهت بررسی اثرات مکمل نمودن تفاله گوجه فرنگی و روغن های کانولا، سویا و پیه حیوانی بر عملکرد، سیستم ایمنی، اجزاء لاشه و فرآسنجه-های استخوانی جوجه های گوشتی قبل و تحت تنش گرمایی، ۷۹۲ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه آرین در نه تیمار آزمایشی در ۳۶ پن توزیع شدند. هر تیمار دارای ۴ تکرار با ۲۲ قطعه جوجه در هر واحدآزمایشی بود. این آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی ۳×۳ شامل سه نوع روغن (روغن سویا، کانولا و پیه حیوانی) و سه سطح تفاله گوجه فرنگی (۰، ۳ و ۵ درصد) اجرا شد. برنامه تنش گرمایی از روز ۴۲-۲۹ ، روزانه به مدت ۵ ساعت (۳۴- ۳۲ درجه سانتیگراد) اعمال گردید. در روز ۲۸ و ۴۲ از جوجه ها خون گیری و پاسخ ایمنی ارزیابی شد. نوع روغن یا سطح تفاله گوجه تاثیری بر میانگین وزن بدنی، مصرف خوراک، ضریب تبدیل غذایی، راندمان مصرف انرژی، پروتئین و شاخص تولید و سیستم ایمنی جوجه ها نداشت. روغن کانولا باعث کاهش درصد وزنی کبد و چربی بطنی نسبت به پیه حیوانی قبل از تنش گرمایی شد. در جوجه های تحت تنش گرمایی نیز روغن کانولا و تفاله گوجه باعث بهبود درصد وزنی حال و بورس و کاهش چربی بطنی در مقایسه با پیه حیوانی گردید. روغن کانولا و تفاله گوجه فرنگی در شرایط تنش گرمایی قطر دیافیز و ضخامت دیواره خارجی استخوان درشت نی جوجه ها را بهبود بخشیدند. بنابراین جیره های آزمایشی تاثیری بر عملکرد و سیستم ایمنی نداشت، اما افزودن روغن کانولا و تفاله گوجه فرنگی باعث بهبود وزن طحال و بورس و فرآسنجه های استخوانی و کاهش چربی بطنی گردید.

Keywords:

روغن , تفاله گوجه فرنگی , عملکرد , فرآسنجه های استخوانی , ایمنی , تنش گرمایی