تاثیر درمان مبتنی بر روان درمانی و خودمراقبتی بر افزایش کارایی افراد دچار اختلال استرس پس از سانحه در ترومای ناشی از پاندمی کرونا

با شیوع پاندمی کرونا تلاش ها برای کاهش اثرات روان شناختی آن آغاز شد و روش های مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. از رویکرد های درمانی روان درمانی و خود مراقبتی است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر درمان مبتنی بر روان درمانی و خود مراقبتی برافزایش کارایی افراد دچار اختلال استرس پس سانحه در ترومای ناشی از پاندمی کرونا در شهرستان کاشان سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. پژوهش حاضر برحسب هدف در گروه تحقیقات کاربردی جای میگیرد؛ و از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون دوگروهی است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۰ نفر افراد دچار اختلال استرس پس سانحه در ترومای ناشی از پاندمی کرونا شهرستان کاشان می باشد؛که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط متخصصین و پایایی آن با توجه به میزان آلفای کرونباخ بالاتر از ۰/۸ بود. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات از تحلیل کوواریانس استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش تاثیر درمان مبتنی بر روان درمانی و خود مراقبتی بر افزایش کارایی افراد شد. به طوریکه میانگین کارایی افراد پس از مداخله به طور معنی داری افزایش یافت. تاثیر درمان مبتنی بر روان درمانی و خود مراقبتی بر افزایش کارایی افراد دچار اختلال استرس پس سانحه در ترومای ناشی از پاندمی کرونا میگردد.

Keywords:

روان درمانی , خود مراقبی , کارایی افراد , اختلال استرس پس از سانحه , تروما , پاندمی کرونا