تحلیل تغییرات فضایی و زمانی دمای سطح زمین با استفاده از سنجش ازدور( مطالعه موردی: محدوده شهر ابرکوه)

دمای سطح زمین پارامتر مهمی است که می تواند نشان دهنده ی تغییرات در سطح زمین باشد. نظر به این که فناوری سنجش-ازدور، به عنوان پرکاربردترین روش در جهت مطالعه تغییرات دما سطح زمین و پوشش گیاهی شناخته شده است. هدف از این پژوهش، بررسی تغییرات دما و پوشش گیاهی محدوده شهر ابرکوه در بازه زمانی ۲۰ ساله از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ می باشد. در این راستا با به کارگیری تصاویر ماهواره ای سری زمانی لندست ۷ و ۸ سنجنده های ETM و OLIسال های ۲۰۰۰، ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ و از نرم افزارهای ENVI۵.۳، ArcGIS، QGIS، استفاده شده است. نقشه های استخراج شده دما نشان می دهد که در سال های مورد بررسی در منطقه مورد مطالعه دمای سطح زمین روند افزایشی داشته است به این صورت که؛ در سال ۲۰۰۰ میانگین دمای سطح زمین ۴۰درجه سانتی گراد بوده که در سال ۲۰۲۰ به مقدار ۵۰/۴۴ درجه سانتی گراد افزایش یافته است. نقشه های NDVI نیز نشان از کاهش اراضی پوشش گیاهی و افزایش اراضی بدون پوشش گیاهی در منطقه از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ می باشد بدین صورت که مجموع مساحت اراضی بدون پوشش گیاهی در سال ۲۰۰۰ برابر با ۸۵/۸ کیلومترمربع می باشد که در سال ۲۰۲۰ به مقدار ۲/۱۱ کیلومترمربع افزایش یافته است. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با کاهش اراضی پوشش گیاهی در منطقه دمای سطح زمین نیز متناسب با آن افزایش یافته است.

Keywords:

دمای سطح زمین , شاخص نرمال شده پوشش گیاهی (NDVI) , شهر ابرکوه , سنجش ازدور