ارزیابی و بهینه سازی پارک های شهر الشتر با استفاده از تحلیل های مکانی

در سال های اخیر نحوه توزیع مراکز خدماتی و رفاهی شهری، به یکی از مسائل مهم شهرها تبدیل شده است. پارک ها و فضای سبز، از جمله مهم ترین مراکز خدماتی و رفاهی در شهرها هستند که علاوه بر جنبه های بهداشتی و روانی، در حوزه توسعه پایدار شهری از اهمیت بالایی برخوردار هستند. شهر الشتر در دهه های قبل از توزیع مناسبی برای پارک ها برخوردار بود، اما در سال های اخیر با توسعه و گسترش شهر در حال حاضر از توزیع مناسبی برخوردار نیستند و پارک ها در مکان های مناسبی برای پوشش کل شهر نیستند. در ماه های اخیر هم با احداث پارک های جدید در مکان های نامناسب همچنان پارک ها کل شهر را پوشش نمی دهند. هدف عمده این پژوهش ارزیابی مکان پارک ها در شهر الشتر و مکان یابی بهینه پارک ها با استفاده از تحلیل شبکه است به گونه ای که مردم شهر در عرض حداکثر ۱۵ دقیقه پیاده روی در هر جایی از محدوده مسکونی شهر بتوانند خود را به نزدیک ترین پارک برسانند. با استفاده از تحلیل محدوده سرویس دهی (Service area) و تحلیل تخصیص مکانی (Location-allocation) موقعیت پارک های فعلی و نحوه پوشش دهی ارزیابی شد و با استفاده از همین تحلیل ها موقعیت پارک ها به گونه ای انتخاب شد که در ۱۵ دقیقه کل محدوده مسکونی شهر پوشش دهند.

Keywords:

پارک , بهینه سازی , سیستم اطلاعات مکانی , تحلیل شبکه , مسئله میانه , مسئله پوشش