رابطه هوش هیجانی با اختلال اضطراب فراگیر،مهارت های اجتماعی و خود کنترلی

چکیدهمقدمه و هدف: تعیین رابطه هوش هیجانی، اختلال اضطراب فراگیر، مهارت‎های اجتماعی و خودکنترلی می باشد.روش شناسی: پژوهش کاربردی حاضر به روش توصیفی همبستگی با رویکرد رگرسیونی صورت گرفت. برای گردآوری داده ها از ۴ پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی شیرینگ، اختلال اضطراب فراگیر اسپیترز، مهارت‎های اجتماعی ایندربیتزن و فورستر، و خودکنترلی تانجی استفاده‎ شد. پرسشنامهها با توجه به کاربرد در پژوهش های پیشین از روایی مناسب برخوردار بوده و پایایی هر پرسشنامه نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با (۷۷۸/۰)، (۸۵۳/۰)، (۷۶۸/۰)، و (۷۷۳/۰) سنجیده شد. نمونهگیری جامعه آماری از میان دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال به صورت نمونه در دسترس و به روش نمونه‎گیری غیرتصادفی ۱۲۰نفر انتخاب شدند و۱۳۰ پرسشنامه در بین جامعه آماری توزیع گردید که در نهایت ۱۲۹ پرسشنامه‎ تکمیل و برگردانده ‎شد.نتایج: یافته‎ها در دو مرحله تحلیل رگرسیون گامبه‎گام و همزمان میزان همبستگی متغیرها به هوش هیجانی را نشان دادند. در گام اول میزان خودکنترلی توانسته‎است درحدود ۳/۳۷ درصد تغییرات میزان هوش هیجانی را پیش‎بینی نماید و در گام دوم نیز متغیر میزان اختلال اضطراب فراگیر توانسته در حدود ۲/۴۴ درصد تغییرات هوش هیجانی را تبیین نمایند.نتیجهگیری: هوش هیجانی با اختلال اضطراب فراگیر و خودکنترلی رابظه و همبستگی معنادار دارد اما بین هوش هیجانی با مهارتهای اجتماعی رابطه همبستگیای از دیدگاه دانشجویان دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال وجود ندارد.

Keywords:

کلمات کلیدی: هوش هیجانی , اختلال اضطراب فراگیر , مهارت&lrm , های اجتماعی , خودکنترلی