مقایسه کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان ارشد روانشناسی با مدرک کارشناسی مرتبط و غیرمرتبط

هدف از انجام این پژوهش، مقایسه کمال گرایی و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان ارشد روان­شناسی با مدرک کارشناسی مرتبط و غیر مرتبط بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد شهر تهران در سال ۱۴۰۰ در نظر گرفته شد. نمونه­های پژوهش از بین دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد کلیه دانشگاه­های آزاد تهران با مدرک کارشناسی مرتبط و غیرمرتبط بود به این گونه که ۵۰ دانشجو با مدرک کارشناسی مرتبط و ۵۰ دانشجو با مدرک کارشناسی غیرمرتبط به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند؛ و پرسشنامه های مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ی کمال گرایی هیل و همکاران(۲۰۰۴) و پرسشنامه انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس(۱۹۷۰) بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل واریانس چندمتغیری استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که دانشجویان کارشناسی ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی غیرمرتبط در مقایسه با دانشجویان با مدرک مرتبط در مولفه­های تلاش برای عالی بودن، معیارهای بالا برای دیگران، نیاز به تایید، تمرکز بر اشتباهات و نشخوار فکر کمال­گرایی میانگین نمرات بالاتری به دست آوردند و همچنین دانشجویان کارشناسی ارشد روان­شناسی با مدرک کارشناسی غیرمرتبط در مقایسه با دانشجویان با رشته کارشناسی مرتبط در هر دو متغیر انگیزه پیشرفت تحصیلی و معدل تحصیلی نمرات بالاتری کسب نمودند. 

Keywords:

perfectionism , academic achievement , psychology graduate students with related bachelor's degree , psychology graduate students with unrelated bachelor degree , کمال گرایی , پیشرفت تحصیلی , دانشجویان ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی مرتبط , دانشجویان ارشد روان شناسی با مدرک کارشناسی غیر مرتبط