بررسی دقت تشخیص آبستنی و فحلی بزهای سانن با سنجش هورمون های استرادیول و پروژسترون به وسیله الایزا

تشخیص آبستنی زودهنگام یک راهکار استراتژیک در کاهش هزینه های دامداری است. با تشخیص به موقع وقوع آبستنی، هزینه های تغذیه ای و بهداشتی حاصل از نگهداری دام های غیرآبستن بر دام دار تحمیل نخواهد شد. هدف این پژوهش بررسی غلظت هورمون های استرادیول ۱۷ بتا و پروژسترون در شیر جهت تشخیص زودهنگام فحلی و آبستنی در بزهای سانن هست. در این آزمایش ۲۲ راس بز نژاد سانن با سن ۲-۳ ساله، با میانگین زایش ۷۵/۱ و میانگین وزن Kg ۴۵/۳±۵/۴۷ انتخاب شده و تحت شرایط برابر نگهداری شدند. ابتدا همزمانی فحلی در بزها با اسفنج مهبلی و هورمون های PMSG و پروستاگلاندین (اسفنج گذاری به مدت ۱۲ روز و تزریق هورمون ها در روز برداشت اسفنج )انجام شد. روز صفر فحلی با استفاده از فحل یابی توسط تیزر مشخص شد. نمونه های شیر در روزهای صفر و یک چرخه ی فحلی(جهت سنجش هورمون استرادیول و تشخیص فحلی) و در روزهای ۱۹،۲۱،۲۳ و ۲۵ پس از جفت گیری (جهت ارزیابی پروژسترون و تشخیص آبستنی) گرفته شد. میانگین غلظت استرادیول شیر روز صفر فحلی ۰۱/۱۵ (پیکوگرم بر میلی لیتر) pg/ml و روز یک فحلی ۷۶/۲ pg/ml بود. در این آزمایش، بر اساس منابع، حیواناتی که پروژسترون شیر آن ها بیش از ۵/۷ (نانوگرم بر میلی لیتر) ng/ml بود، آبستن فرض شدند که ۵۰ روز بعد با روش اولتراسونوگرافی بررسی شد و نتایج نشان داد که اندازه گیری غلظت پروژسترون شیر از روز ۱۹ بعد از جفت گیری با دقت ۸۶ درصد، می تواند روشی برای تشخیص آبستنی بزها باشد. به طور خلاصه می توان گفت اندازه گیری استرادیول و پروژسترون شیر می تواند روشی برای تشخیص به موقع فحلی و همچنین تشخیص زودهنگام آبستنی باشد.

بررسی دقت تشخیص آبستنی و فحلی بزهای سانن با سنجش هورمون های استرادیول و پروژسترون به وسیله الایزا Keywords:

تشخیص فحلی , استرادیول , پروژسترون , تشخیص آبستنی , بز سانن , شیر