به کارگیری یک رویکرد جامع ترجیح محور نوین در طراحی مفهومی سامانه حامل فضایی

در طراحی، ایجاد یک زبان مشترک میان موضوعات مختلف مهندسی، درنظر گرفتن ترجیحات ذهنی طراح/مشتری و بهره گیری کامل از مزایای روش های MDO؛ ازمهم ترین فاکتورهابرای دستیابی به نتایج منطقی می باشد.دراین مقاله،یک رویکرد جامع ترجیح محور طراحی ارائه می شودکه تلاش دارددرساختاری دومرحله ای و با بهره گیری از دوبهینه ساز تودرتو،شاخص های انتزاعی راکه درقالب بیشینه سازی مفهوم رضایت طراح/مشتری بیان می گردند،درکناراهداف عملیاتی که درقالب یک معیار کارایی فرمول بندی می شود؛تامین نماید.درمرحله اول روشCPD، بابهره گیری ازمفهوم رضایت،ترجیحات ذهنی طراح/مشتری درقالب روابط فازی به شکل شاخص های الزامی و آرمانی تعریف می گردند.از آن جایی که نتایج حاصل از این مرحله، غیردقیق هستند؛درمرحله دوم تلاش می شودتاباتعریف یک معیارکارایی و تبیین پارامترهای نگرش،مصالحه های لازم درجهت ارضای ترجیحات طراح/مشتری به منظور دستیابی به یک طرح بهینه انجام پذیرد.روش مذکوردرطراحی یک حامل برای ارسال محموله ۱۲۰۰کیلوگرمی به مدار ۷۵۰ کیلومتری پیاده سازی شده است.برای ارزیابی پاسخ ها، فرآیند طراحی حامل با استفاده از رویکردMDOوچارچوب همه باهم(AAO) نیز انجام گرفته است.مقایسه نتایج نشان می دهد که علی رغم بیشتر بودن جرم حامل طراحی شده به روشCPD،رضایت سراسری این طرح بیشتربوده وترجیحات طراح/مشتری ارضا شده اند.

Keywords:

روش جامع ترجیح محور , حامل فضایی , معیار کارایی , رضایت , منطق فازی , بهینه سازی