طراحی سلول خورشیدی پروسکایتی جهت ساخت شارژر خورشیدی سامانه های ارتباطی متحرک بیسیم

یکی از اصلی ترین چالش ها در برقراری ارتباط با سامانه های متحرک ارتباطی بی سیم در مناطق صعب العبور و مکانهای دورافتاده، استفاده از منبع انرژی مناسب برای برقراری ارتباط می باشد و این امر در ماموریت های طولانی مدت، دارای اهمیت خاصی است. در این پژوهش استفاده از سلول های خورشیدی مبتنی بر لایه های پروسکایتی بر بهبود عملکرد و بازده سلول خورشیدی در شارژر خورشیدی سامانه های ارتباطی متحرک بی سیم برای مناطق دورافتاده مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش ملاحظه گردید که خواص اپتیکی حاکی از ضریب جذب بالای این نمونه ها از مرتبه ۱-cm ۱۰۴ می باشد و مقادیر انرژی گاف نواری نمونهها، با افزایش ضخامت لایه پروسکایتی، روند کاهشی نشان می دهد. مشخصه یابی I-V برای سلولهای خورشیدی مورد مطالعه، نشان داد که با افزایش ضخامت لایه های پروسکایتی، بازده سلول ها افزایش می یابد. سلول های ساخته شده از پایداری بالایی نیز برخوردار بودند و می توان از آنها در نقاط دورافتاده و مناطق کوهستانی برای شارژ مناسب سامانههای ارتباطی متحرک بی سیم بهره برد.

Keywords:

سلول خورشیدی پروسکایتی , شارژر خورشیدی , سامانه های ارتباطی متحرک بی سیم