تاثیر ۱۲ هفته تمرینات ورزشی هوازی بر روی رفتارهای افسردگی و سطوح هورمون های تستوسترون و کورتیکوسترون در رت های نر مبتلا به آلزایمر

هدف: با توجه به نقشی که هورمون ها در میزان افسردگی ناشی از بیماری آلزایمر دارند و همچنین تاثیری که تمرینات ورزشی بر سطوح ترشح هورمون ها در بدن دارند، هدف از پژوهشحاضر بررسی تاثیر ۱۲ هفته تمرینات ورزشی هوازی بر روی رفتارهای افسردگی و سطوح هورمون های تستوسترون و کورتیکوسترون در رت­های نر مبتلا به آلزایمر بود. روش شناسی: بدین منظور ۴۰ سر رت نر ویستار با میانگین سنی ۸ هفته و با میانگین وزنی ۳۳±۲۳۷ گرم بطور تصادفی در چهار گروه ۱۰ سری شامل: کنترل، ورزش، آلزایمر و ورزش +آلزایمر قرار گرفتند. برای القا آلزایمر، مقدار ۳ میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین در حجم ۵ میکرولیتر آب مقطر استریل در ناحیه بطن مغز تزریق شد. پروتکل تمرینی به مدت ۱۲ هفته، پنج جلسه در هفته و ۳۰ دقیقه در هر جلسه با سرعت ۱۰ متر بر دقیقه از هفته اول تا ششم و سرعت ۱۲ متر بر دقیقه از هفته هفتم تا دوازدهم اجرا شد. در انتهای دوره تمرینی آزمون های ترجیح ساکارز و شنای اجباری به عنوان تست های برآورد افسردگی انجام شد. پس از تکمیل تست های رفتاری، اندازه گیری سطوح هورمون های تستوسترون و کورتیکوسترون به روش الایزا انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ۱۲ هفته تمرینات ورزشی سبب کاهش معنی دار زمان بی تحرکی در تست شنای اجباری و افزایش معنی دار آزمون ترجیح ساکارز (۰۰۱/۰=P) در رت های مبتلا به آلزایمر شده است. همچنین یک دوره تمرینات ورزشی هوازی سبب افزایش معنی دار هورمون تستوسترون (۰۰۶/۰=P) و کاهش معنی دار هورمون کورتیکوسترون (۰۰۶/۰=P) در رت های مبتلا به آلزایمر شده است. نتیجه گیری: به نظر می رسد که تمرین هوازی دویدن روی تردمیل، با افزایش سطوح تستوسترون و کاهش کورتیکوسترون بر رفتارهای مربوط به افسردگی در موش های صحرایی مبتلا به بیماری آلزایمر موثر بوده است.

Keywords:

آلزایمر , افسردگی , تستوسترون , کورتیکوسترون , فعالیت ورزشی هوازی